Gangnam 1995 cut 1
“ซะ เซ อื้อออ”
ยังไม่ทันจะพูดจบคำด้วยซ้ำ ริมฝีปากก็ถูกประกบลงอีก ร่างสูงกับใบหน้าคมคายไม่ผิดแน่จากคนที่เขากำลังจะเอ่ยชื่อ ใช่แล้วทำไมลู่หานรู้สึกว่าตัวเองโง่แบบนี้นะ
“ผมมีกุญแจเข้าที่นี้”
ประตูบานนี้กับเด็กอายุสิบหกที่เขาเล่นตลกด้วย
ความทรงจำต่างๆค่อยๆไหลเข้ามาราวม้วนไหมพรม ตั้งแต่ที่ลู่หานเจอกับเด็กนี่ที่บาร์แล้วเดินตามเขามาต้อยๆ ลงท้ายด้วยเขาเป็นฝ่ายเริ่มจูบอีกคนแบบเล่นๆที่หน้าประตูบานนี้ และเจอกันอีกครั้งในสถานการณ์ที่ไม่น่าจะเจอ แล้วก็พบว่าทั้งสองคนอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน
โอ เซฮุนน
“ลู่หาน ผมคิดถึงคุณ”
หลังจากการถอนจูบที่หาความนุ่มนวลไม่มีเลยในความคิดของลู่หานออก คนที่คุกคามเขาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา อะไรกันนะแววตาเศร้าๆนั่น ทำไมมันถึงต้องทำให้เขาไม่ขัดขืนอย่างที่ควรจะเป็น
“อื้อออ”
ร้อน ทุกอย่างมันร้อนไปหมด ทั้งลมหายใจที่รินรดและโพรงปาก ฝ่ามือที่กดท้ายทอยเขาให้แนบชิดยิ่งขึ้น ทุกอย่างที่เป็นเซฮุนมันร้อนจนแผ่รังสีมาถึงลู่หาน
ลิ้นร้อนความสะเปะสะปะไปทั่วโพรงปากของลู่หาน
ไม่มีจังหวะจะโคนไม่มีการดูดดึงหรือผ่อนปรนแรง มันแค่เคลื่อนไหวไปเรื่อยๆ ดูก็รู้ว่าเด็กคนนี้ไม่ประสีประสากับเรื่องนี้สักนิด แต่ความร้อนที่สัมผัสทำให้เขากำลังจะโดนหลอมละลาย ตลกน่ากับจูบที่ไม่ประสีประสานี่นะ
ฝ่ามือเลื่อนเรื่อยๆลงมาตามแผ่นหลังบางผ่านเสื้อคลุมตัวใหญ่ก่อนสอดเข้ามาภายใต้ร่มผ้านั้น ความร้อนจากเรียวนิ้วที่สัมผัสโดนผิวเนื้อตรงบั้นเอวทำให้ลู่หานรู้สึกตัว
มือที่กำลังดันแผงอกของคนที่กักกันเขาไว้กับกำแพงเลื่อนมาตะปบมือซุกนข้างนั้นไว้
ส่วนอีกมือเอื้อมอ้อมไปด้านหลังหวังชักบาเรตต้าคู่ใจออกจากตำแหน่งเพื่อป้องกันตัว ก่อนที่สมองเขาจะไม่สั่งการ
บาเรตต้าสีดำถูกชักออกจากฝักด้วยฝีมือของเซฮุน มันเป็นความตะลึงรอบที่สามแล้วที่เกิดขึ้นกับลู่หานในระยะเวลาแค่ไม่กี่นาที เขาช้ากว่าเซฮุนไปแค่เสี่ยววิ
และตอนนี้เพื่อนตายของเขาถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดีไปไหนแล้วก็ไม่รู้
“วันนี้คุณคงไม่รีบไปไหนใช่มั้ย”
ประโยคคล้ายๆประโยคคำถาม แต่มันเป็นประโยคขอร้องเมื่อมองรวมกับสายตาที่ส่งมา เซฮุนฉุดดึงแผ่นหลังบางออกจากกำแพง
ร่างสูงค่อยๆดันร่างเล็กกว่าให้เดินถอยไปเรื่อยๆโดนที่เขาก้าวตาม นึกดีใจที่คนที่ทำเขาฟุ้งซ่านไม่เป็นตัวของตัวเองมาตลอดยอมเขาง่ายๆโดยไม่ขัดขืน
เซฮุนไม่รู้ว่าลู่หานจะรู้สึกแบบเขาไหม สำหรับเขาแค่เห็นลู่หานในครั้งแรกก็รู้แล้วแหละว่าเขาปรารถนาลู่หานเพียงใด ถึงเขาจะยังเด็กนักและไม่เคยมีความรักมาก่อน แต่สำหรับลู่หาน เซฮุนรู้ว่ามันไม่ใช่แค่เพียงความพอใจในด้านร่างกาย
แต่เขาอยากครอบครองและได้รับสิทธิ์ดูแลคนคนนี้อย่างผู้ชายคนนึงพึงกระทำต่อคนที่ รัก
วัตถุด้านหลังที่ชนเข้ากับขาทำให้ลู่หานรู้ว่าเขาถอยต่อไปไม่ได้แล้ว ร่างสูงผลักเขาให้นอนราบลงไปกับเตียง
ก้มลงจูบหน้าผากเขาเบาๆแล้วจึงหยัดตัวขึ้นถอดเสื้อยืดสีขาวตัวบางออกอย่างรวดเร็ว
เป็นเรื่องน่าตลกอีกแล้ว ร่างนั้นผอมบางยิ่งกว่าลู่หานเสียอีก แต่เขากลับปล่อยให้คนที่ดูอ่อนแอกว่าคุกคามทั้งที่สู้ได้สบายๆ ทำไมเขาต้องยอมให้เซฮุนมาขึ้นคร่อมเขาแบบนี้
เสื้อโค้ดสีดำรวมทั้งเสื้อยืดด้านในหลุดออกจากร่างเผยให้เห็นกายสวยที่เซฮุนจินตนาการถึงมาตลอด ร่างบอบบางทว่ามีกล้ามนิดๆสมชาย เอวเล็กคอดจนสองมือเขาแทบกำรอบกับผิวเนียนสีขาว สวยกว่าที่คิดไว้เสียอีก
เซฮุนลูบไล้สัมผัสกับสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าด้วยมืออันสั่นเทา สัมผัสเบาๆกับจิตนาการที่เป็นจริงตรงหน้าด้วยกลัวว่ามันจะหายไป
ผิวเรียบเนียนแม้ไม่ได้นุ่มนิ่มอย่างที่อยากให้เป็น แต่เมื่อสัมผัสดูแล้วกลับเรียบลื่นชานให้อยากสัมผัสซ้ำๆ ตุ่มเม็ดทับทิมเล็กๆสองตุ่มกลางอกบาง ดูเหมือนมีชีวิตยามมือร้อนๆลากผ่าน เซฮุนมองมันอยู่นานจนเกิดอยากรู้ว่ารสชาตมันจะเป็นอย่างไร
ตัดสินใจใช้ลิ้นแตะกับเม็ดทับทิมเม็ดเล็กนั่น สัมผัสแรกที่ใด้คือมันเย็น แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือเสียงฮึมฮัมจากร่างที่นอนอยู่ เซฮุนเงยหน้าขึ้นดูต้นตอของเสียง ริมฝีปากบางที่เขาลิ้มลองรสชาตมาหลายครั้งอ้าเผยอออกนิดๆ ก่อนฟันคมจะขบกันมันเพื่อกลั้นเสียงที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกเมื่อเซฮุนลงมือหนักๆกับตุ่มไตข้างที่เหลือ
เซฮุนสบสายตากับดวงตาปรือปรอยที่มองเขาอยู่เพียงนิด
ก่อนก้มลงเล่นกับเม็ดตุ่มไตข้างที่เขาเพิ่งลงลิ้นสัมผัสก่อนหน้าต่อฃ
ความนี้มันไม่ใช่แค่เลีย
เพราะยิ่งเมื่อปากของเซฮุนกระทำกับมันมากขึ้น เขายิ่งรู้สึกว่ามันมีชีวิต มันโป่งนูนและแข็งขึ้นสู้ปากเขา ยิ่งเห็นอย่างนี้เซฮุนจึงยิ่งทั้งดูดทั้งเลีย ย้ายข้างไปมาตามความต้องการ ส่วนมือสองข้างลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียน ร่างที่เคยนอนอยู่นิ่งๆตอนนี้เริ่มบิดไปมาด้วยความกระสัน พร้อมกับเสียงที่ลุดลอดออกมาจากริมฝีปากเป็นระยะ
ลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วแผ่นอกรวมทั้งหน้าท้องแบน สลับกับการจูบแลกลิ้นกับคนข้างใต้เป็นระยะ
ตอนนี้ลู่หานปล่อยตัวเองตามอารมณ์กำหนัดที่จุดติดง่ายๆ เขาไม่ขัดขืนทั้งยังช่วยตอบสนองสัมผัสของเซฮุนทุกอย่าง
กางเกงยีนส์สีซีดที่เคยปกปิดร่างกายส่วนล่างอยู่ตอนนี้ถูกรั้งลงไปกองอยู่ตรงหน้าขา ก่อนชั้นในตัวจิ๋วจะถูกรั้งตามไป
จังหวะที่กำลังไปได้สวยเหมือนชะงักไป เซฮุนได้แต่มองแกนกายเล็กนั่นหลังจากที่เขาถอดปราการด้านสุดท้ายออกไปแล้ว ต่อไปเขาควรทำอย่างไร ไม่เคยคิดถึงขั้นนี้มาก่อนเลย ฝ่ามือสั่นเทาเอื้อมไปยกแท่งเนื้ออ่อนๆให้ตั้งชันขึ้น ไม่ผิดแน่ต้องทำอย่างนี้แหละ
โพรงปากร้อนครอบไปตามความยาวของแท่งเนื้อนั้น ห่อริมฝีปากเข้าแนบกับแท่งหยุ่นก่อนดูดมันเหมือนหลอด สลับกับการเลียตามความยาวจนรู้สึกได้ว่ามันคับปาก
ทำถูกจริงๆด้วย
แท่งเนื้อตั้งชันผงกกระตุกน้อยๆ ส่วนปลายสีซีดบัดนี้แดงปลั่ง
เซฮุนลงนิ้วโป้งกับส่วนปลายนั่นแตะเบาๆแล้วยกขึ้น น้ำยางใสๆเป็นสายติดมือเขาออกมา
เปลี่ยนจากนิ้วโป้งเป็นเรียวลิ้นแทน
เซฮุนแตะปลายลิ้นลงไปตรงตำแหน่งน้ำยางใสนั้นออกมากระทำกับมันเหมือนตอนใช้นิ้วโป้ง มันยืดติดลิ้นเขาขึ้นมาอย่างที่คิดไว้ ตรงนั้นรสชาติปะแล่มๆแต่นุ่มเหมือนเยลลี่ เซฮุนอยากชิมมันมากกว่านี้
“อ๊ะ โอ๊ยย”
ฟันคมกัดลงตรงส่วนปลายสีแดงนั่น ไม่รู้ว่าแรงที่ใช้มันมากแค่ไหนเพราะเซฮุนเองก็กะประมาณไม่ได้
ผลั่กก
แต่มันคงจะแรงพอจนทำให้ร่างที่สยบอยู่ใต้อาณัติของเขารู้สึกตัว ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก หลังจากที่เซฮุนโดนเท้าไม่รู้ว่าข้างไหนถีบเข้าเต็มๆอก ยังไม่หายงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยซ้ำประตูบานนั้นที่เขาปิดมันเองกับมือก็เปิดอ้าออกพร้อมกับพาร่างที่เขากำลังสัมผัสหายไปด้วย
....................................................................................................................................................................................................................
จบตอนที่สองเรียบร้อย หลังจากตรากตรำมานาน ความจริงฉากนี้ไม่มีอะไรมาก เค้ายังไม่ได้กัน 5555555555555 แต่เรากลัวโดนแบบเลยเอามาซ่อนก่อน อ่านจบแล้วกลับไปเม้นเป็นกำลังใจที่เด็กดีให้หน่อยเน้อ
