Sleeping  man  >>> chankai

               

                เสียงจากวิทยุคลื่นท้องถิ่นเปิดเพลงสลับกับการเปิดสปอร์ตโฆษณาและเสียงพูดของนักจัด

รายการ  ถึงในแต่ละชั่วโมงสองอย่างหลังจะมีมากกว่าเสียงเพลงหากก็ฟังเพลินดีไม่ได้สร้างความ

รำคาญให้กับคนฟังมากมายอะไร

                นั่นเพราะไคจดจ่อกับหนังสือการ์ตูนในมือมากกว่าต่างหาก

                ไค เป็นชื่อของเด็กหนุ่มมอปลายคนหนึ่ง  หน้าตาคมเข้มรูปร่างสูงโปร่งผิวกายสีแทนดั่งเด็ก

ชาวเอเชียทั่วไป ไคไม่ใช่เด็กในเมืองบ้านของเขาอยู่ในชนบทแห่งหนึ่งที่ไม่เจริญแต่ก็ไม่กันดาร ความ

สะดวกสบายทุกอย่างไปถึงไม่ว่าจะเป็นน้ำไฟหรือคลื่นโทรศัพท์ 

                เด็กหนุ่มละสายตาจากหนังสือการ์ตูนเมื่ออ่านจบบทแล้ว หันไปสนใจกับวิทยุเอฟเอ็มเครื่อง

เก่าแทน เสียงผู้จัดรายการประจำคลื่นยังพูดไม่หยุด  แล้วไม่นานก็ถึงเวลาที่ไครอคอย ปุ่มเพิ่มวอลุ่มบน

ตัววิทยุถูกหมุนเร่งเสียงให้ดังขึ้นอีกเล็กน้อย

                ผู้จัดรายการกำลังอ่านข้อความที่ผู้ฟังส่งเข้าไปยังรายการ  ข้อความเหล่านั้นไม่มีอะไรมาก  

ส่วนใหญ่เป็นพวกมุขเสี่ยวๆจีบกันไปมา  ไม่ก็พวกส่งไปขอเพลง  แต่ผู้จัดรายการก็อ่านมันออกอากาศ

ทุกข้อความ  และนั่นเป็นสิ่งที่ไคชอบนักสำหรับผู้จัดรายการคนนี้จนต้องเปิดฟังเขาตลอด

                “และข้อความสุดท้ายของเราสำหรับชั่วโมงนี้ครับ  ส่งมาจากคุณ KA-I แฟนครับขาประจำของ

รายการเราครับ”

                KA-I คาอิ นั่นคือนามแฝงของไคเองแหละ  ทำไมล่ะถึงเป็นผู้ชายอกสามศอกเขาก็อายเป็น

เหมือนกันนะที่จะทำอะไรมุ้งมิ้งเหมือนหญิงสาวแบบนี้

                “หน้าร้อนแบบนี้  ไอติมสักแท่งก็ไม่เลวนะ แต่ไอติมแท่งไหนก็คงไม่หวานเย็นชื่นใจเท่าไอติม

เยลลี่จากริมฝีปากคุณ  ^^”

                “อา ถ้าไอติมบนริมฝีปากคุณคาอิผมก็อยากลองดูเหมือนกันนะครับ ให้ตายเหอะแทนที่จะเย็น

คุณคาอิทำผมร้อนยิ่งกว่ายืนตากแดดเป็นสิบชั่วโมงอีก  ยังไงใครผ่านไปผ่านมาหน้าสถานีขอไอติมมา

ฝากผมสักแท่งก็ดีนะครับ ฮา”

                เสียงหัวเราะทุ้มๆของผู้จัดรายการยิ่งทำให้ไคอายจัด  ผิวสีแทนแต่งแต้มด้วยริ้วสีแดงเป็นปื้น

บนสองแก้ม  รู้สึกร้อนขึ้นมาจนพัดลมเบอร์สามที่เปิดจ่ออยู่ก็ช่วยไม่ได้  ไอ้ผู้จัดรายการบ้านี่

                “สำหรับวันนี้ขอส่งท้ายด้วยเพลง Ice cream ที่คุณคาอิขอมาแล้วกันครับ  หวังว่าสักวันเราจะ

ได้ไปกินไอติมด้วยกันนะครับ  แล้วเจอกันใหม่วันพรุ่งนี้เวลาเดียวกันนี้กับ PCY redio สำหรับวันนี้สวัสดี 

คร้าบบบ”

                ปุ่มวอลลุ่มวิทยุถูกหมุนกลับมาเป็นระดับเสียงปกติที่ฟังเป็นประจำ เสียงเพลงจากนักร้องสาว

คนโปรดของไคยังเล่นไปเรื่อยๆ  เห็นข้อความของไคแล้วใช่ไหมว่ามันทั้งมิ้งและเสี่ยวแค่ไหน  และ

แต่ละครั้งไอ้ผู้จัดรายการบ้าที่ใช้ชื่อว่า PCY ก็แซวเขาแบบเสี่ยวๆเป็นประจำ  คงคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงชัวร์ 

และก็นั่นแหละจะไม่ให้อายได้ไงล่ะ

                เฮ้ๆๆๆ รู้นะว่าพวกคุณคิดอะไร ไคไม่ได้จีบไอ้ผู้จัดรายการนั่นนะเฮ้ย  ไคน่ะแมนทั้งแท่งที่

โรงเรียนก็มีแฟน แต่ที่ส่งข้อความไปแบบนั้น มันเป็นสไตน์ไง  แบบเกริ่นก่อนเข้าเพลงของพวกผู้ชาย

เจ้าชู้ที่คารมเป็นต่อประมาณนั้นน่ะ ย้ำนะเกริ่นก่อนเข้าเพลงไม่ได้จีบมัน

                วิทยุถูกหมุนปิดเมื่อจบเพลง จบรายการแล้วต่อไปเป็นช่วงข่าว ซึ่งไคคิดว่าไม่มีความจำเป็น

อะไรที่เขาต้องฟังต่อไป เปิดไว้ก็เปลืองถ่านเปล่าๆ 

                ปิดเทอมหน้าร้อนเป็นอะไรที่ค่อนข้างหน้าเบื่อสำหรับไค  แดดข้างนอกก็ร้อนตายห่า  ออกไป

ข้างนอกแต่ละทีเหมือนเป็นนิโกรกลับมา(อันความจริงก็เข้มกว่าชาวบ้านเขาอยู่ล่ะนะ)  จะให้ไปทำงานใน

เมืองแบบเพื่อนๆ ก็รู้สึกว่าบ้านตัวเองไม่ได้เดือดร้อนอะไรที่สำคัญความขยันเขามันต่ำเตี้ยเรี่ยดินนัก  สู้

เอาเวลาพักผ่อนที่ทางโรงเรียนจัดสรรค์ให้มานอนให้เต็มที่ เพื่อสมองจะได้เปิดโล่งเตรียมพร้อมสำหรับ

บทเรียนเทอมต่อไป    จะว่าไปนี่มันถึงเวลานอนกลางวันแล้วนี่หว่า  พอคิดได้มันก็ง่วงทันทีเลยแฮะ

            เด็กหนุ่มจัดการปิดพัดลม เดินไปเปิดม่านกันแสงตรงชานบ้านออกเพื่อให้ลมธรรมชาติพัดเข้ามา

ได้  ถึงลมจะหอบเอาไอร้อนเข้ามาด้วย แต่มันสดชื่นกว่าลมจากพัดลมหลายเท่านั้น  ไคตบหมอนสอง

สามทีให้ขึ้นรูปแล้ววางหัวลงไปพร้อมจัดร่างกายท่านอนให้สบายที่สุด หูสองข้างได้ยินเสียงจิ๊บๆที่มา

จากบนต้นไม้  ไม่นานเสียงนั้นก็หายไป  พร้อมกับสติที่เลือนลางและสุดท้ายไคก็เข้าสู่ห้วงนิทราโดย

สมบูรณ์

              

                
                น่าจะสักสิบนาทีได้ที่ร่างโปร่งแน่นิ่งไป  หากเด็กหนุ่มตกลงไปในห้วงฝันหวานแล้วยากที่จะมีอะไรฉุดเขาขึ้นไปได้  เด็กคนนี้

หลับง่าย หลับลึกและตื่นยาก  นั่นคือสิ่งที่คนที่มองจากนอกชานรู้จากการเฝ้าสังเกตมาตลอด  และนั่นแหละมันส่งผลดีกับเขามากที

เดียว

                มุมปากสวยบนใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มจากความกระหยิ่มในใจ  ฝ่ามือใหญ่สองข้างวางราบ

บนแผ่นไม้ริมระเบียงที่สูงไม่ถึงเอวเขาด้วยซ้ำ  ก่อนลำแขนแข็งแกร่งจะพยุงร่างสูงๆของตัวเองขึ้นไป

ด้านบนได้สำเร็จ

               

                รวดเร็วเพียงเสี้ยววิเหมือนลิงลม นุ่มนวลไร้เสียงเหมือนแมว ทุกอย่างช่างง่ายดาย

                ม่านบังแสงที่เพิ่งถูกรูดเปิดออกไม่นานถูกรูดปิดลงโดยชายนิรนาม  พัดลมซึ่งเพิ่งปิดไปไม่นาน

เหมือนกันถูกสับสวิตซ์ให้มอเตอร์ทำงานอีกครั้ง  ต่างจากเดิมตรงที่ก่อนหน้ามันถูกล็อคคอให้จ่อตรงเป็น

หมุนส่ายทั่วห้องเพื่อระบายอากาศ

                ชายนิรนามเผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปากเมื่อจังหวะลมส่ายไปต้องขากางเกงผ้าวอร์มเนื้อเบาจน

ขากางเกงกว้างเปิดโล่ง เผยให้เห็นอันเดอร์แวร์สีขาวตัดกับผิวเนียนสีน้ำผึ้งภายใน  และหลังมือใหญ่ต้อง

ยกปาดของเหลวที่ไหลออกมาตรงมุมปากเมื่อร่างที่นอนหลับอยู่เปลี่ยนท่านอนเป็นตะแคงข้าง  แล้ว

ระหว่างขาสองข้างที่หนีบกันมันเบียดส่วนนูนน้อยๆที่อยู่ตรงกลาง  ให้ไหลเบ้ออกมาด้านล่างจนเห็นเป็น

รูปร่างชัดเจน

                ขายาวของชายนิรนามค่อยๆย่องพาร่างสูงใหญ่ของตัวเองเข้าใกล้ร่างโปร่ง  เขารู้ว่าไม่จำเป็น

เลยเพราะยังไงเสีย  ถ้าระเบิดไม่ลงคนหลับก็คงไม่ตื่นง่ายๆ  หากแต่สัญชาตญาณของผู้บุกรุกมันสั่งให้

เขาไม่วางใจอะไรง่ายๆ  อย่างน้อยก็กันไว้ดีกว่าปล่อยให้ไก่ตื่นละนะ

                ร่างใหญ่ทรุดลงข้างเด็กหนุ่มผู้หลับไหล วาดแขนยาวข้างหนึ่งคร่อมร่างเล็กกว่าไว้เพื่อพยุงตัว

ให้จมูกโด่งสูดดมกลิ่นเนื้อหนุ่มตรงซอกคอเนียนได้ถนัด  พอหนำใจแล้วจึงเงยหน้าขึ้นมาเพื่อใช้สายตา

สำรวจร่างแสนยั่วยวนตรงหน้า 

                คนหลับพลิกเปลี่ยนท่านอนอีกครั้งเพราะโดนฝ่ามือใหญ่ดึงรั้งตรงหัวใหล่  เป็นนอนหงายเพร้

อมกับชันเข่าข้างนึง  นิ้วเรียวส่งมาเกาตรงหน้าท้องเพราะรู้สึกคันนิดๆ ซึ่งการเกาคงไม่สะดวกนักจึงเลิก

เสื้อกล้ามสีขาวตัวโคร่งขึ้นด้วย  และมันทำให้ชายเสื้อร่นไปจนถึงราวนม  จนคนที่นั่งจ้องอยู่เผลอกลืน

น้ำลายลงคออีกอึก

                เสียงแจ๊บๆสองสามทีกับการแน่นิ่งไปของคนหลับ  บอกให้รู้ว่าห้วงนิทรานี้แสนสบายยิ่งนักจน

ยังไม่อยากออกมาง่ายๆ  ซึ่งมันทำให้ชายนิรนามพอใจไม่น้อย  มือใหญ่จัดการเปลื้องเสื้อผ้าทั้งหมดที่

ปิดบังเนื้อผิวร่างโปร่งไว้ออกให้พ้นรัศมีสายตาด้วยความทุลักทุเลเล็กน้อย ไม่นานร่างสีน้ำผึ้งนวลเนียนก็

ประจักษ์แก่สายตา  เหลือเพียงอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วเท่านั้นที่เขาจงใจทิ้งไว้

                ฝ่ามือกร้านค่อยๆสัมผัสลงบนผิวเนียนสีน้ำผึ้ง ใล่ตั้งแต่ปลายเท้า ขึ้นไปตามขาเรียวยาว  แวะ

เล่นสนุกกับส่วนกลางกายซึ่งโป่งนูนน้อยๆโดบการลงฝ่ามือหนักตรงส่วนนั้นเป็นพิเศษ

                เกิดเสียงอืออาประท้วงในลำคอของคนหลับ ตามด้วยการหุบขาเข้าหากัน  ซึ่งทำให้คนที่กำลัง

รุกล้ำยอมล่าถอยจากส่วนนั้น  ลากมือผ่านขึ้นมาตามหน้าท้องแบนราบ  ไล่ลูบไปตามซี่โครงซึ่งขึ้นให้

เห็นน้อยๆเมื่อจังหวะลมหายใจถูกปล่อยออก  สุดท้ายมาหยุดตรงตุ่มติ่งสองเม็ดบนแผ่นอก

                สองมือบีบบดขยี้ตุ่มติ่งนั้นจนมันแข็งเป็นไต ขนทั่วร่างของคนหลับพร้อมใจกันลุกเกรียว รวม

ทั้งกึ่งกลางร่างกายก็เริ่มโป่งนูนขึ้นมา  ร่างสีน้ำผึ้งกระตุกน้อยๆ  พร้อมเสียงอืออาในลำคอไม่ขาด

                มือใหญ่ข้างนึงละจากตุ่มติ่งลงไปสอดลอดเข้าตรงขอบกางเกงในเพื่อคลึงส่วนนูนกลาง

ร่างกาย  ความเสียวกระสันที่เพิ่มมากขึ้น ทำให้เกิดปฏิกิริยาตอบรับจากคนไร้สติ เม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาจาก

ความร้อนที่เกิดขึ้นรวดเร็วในร่างกาย ร่างทั้งร่างบิดเร่า  ริมฝีปากที่เคยปิดสนิทเผยอออกมาเพื่อให้เปล่ง

เสียงระบายอารมณ์ได้สะดวก 

                แต่ถึงร่างกายภายนอกจะแสดงออกเต็มที่เพียงใด  หากคนหลับลึกก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น  ซึ่งมัน

ทำให้ผู้กระทำยิ่งย่ามใจ

               

                ร่างสีน้ำผึ้งหอบหายใจหนักและเริ่มแดงนิดๆด้วยแรงอารมณ์   มันยิ่งกระตุ้นให้ผู้ที่จ้องโลมเลีย

ด้วยสายตามาตลอดอยากโลมเลียด้วยปลายลิ้น 

                ร่างสูงใหญ่เคลื่อนตัวลงมาส่วนล่างของคนหลับ  เช่นกันกับการลูบไล้ด้วยฝ่ามือ  เขาไล่เลีย

ตั้งแต่ปลายเท้า ดูดเม้มไปตามนิ้วเท้าทุกนิ้วหยอกล้อกับผิวอ่อนตรงง่ามนิ้ว  ตามด้วยการละเลงปลายลิ้น

หนักตรงกลางฝ่า  ซึ่งสร้างความจั๊กจี๋ปนความกระสันให้คนโดนกระทำไม่น้อยจนต้องหดชักขาหนี  และ

ครางเสียงดังขึ้น 

                ชายนิรนามไม่ได้สนใจการประท้วงนั่น  เขาเพียงแค่เพิ่มแรงอีกเล็กน้อยเพื่อจับยึดร่างที่กำลัง

บิดเร่าไว้  เรียวลิ้นยังทำหน้าที่มันต่อไป  โลมไล้ไปตามสันแข้ง  ตวัดม้วนขนดกตามลำแข้งเล่นพักนึง  

แล้วเลียขึ้นมาตามต้นขา วกเข้าไปออกแรงดูดพอให้ขึ้นรอยจางๆตรงขาอ่อนด้านใน  ก่อนลากลิ้นเลย

ผ่านส่วนโป่งนูนกลางกายโดยไม่หยุดแวะ ขึ้นมาเล่นกับหลุ่มร่องตรงกลางหน้าท้อง  จนพอใจจึงไล่ขึ้นมา

ตรงลิ้นปี่และหยุดตรงที่เม็ดตุ่มติ่งซึ่งแข็งเป็นไตตรงหน้าอก 

                ลิ้นสากซึ่งก่อนหน้าใช้งานมาอย่างทรหดตวัดเลียรอบริมฝีปากตัวเอง  เงยหน้าขึ้นมามองร่างสี

น้ำผึ้งแสนเย้ายวนตรงหน้า  เขาทำถึงขนาดนี้คนนอนหลับยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น  นั่นแสดงว่าเขายัง

สามารถทำขั้นกว่าได้อีกอย่างไร้ความกังวล

               

                ริมฝีปากอิ่มของคนหลับอ้าเผยอเปิดรับเอาอากาศเข้าปอด ยิ่งเป็นการเปิดทางให้ผู้บุกรุก

กระทำการเอาเปรียบได้ง่ายขึ้น  ใบหน้าหล่อเหลาของชายนิรนาม  ก้มลงปรระกบริมฝีปากลงกับอวัยวะ

ส่วนเดียวกันของคนข้างใต้ ส่งเรียวลิ้นเข้าไปสำรวจในโพรงปากที่เหมือนเผยอต้อนรับการมาเยือนจาก

เขา เที่ยวเล่นไปตามแนวไรฟันลื่น ตามด้วยการไล้ต้อนเจ้าถิ่นที่เข้ามาผลักไล่เขาออกไป  ยิ่งมีเสียงอือ

อาจากคนโดนกระทำดังไม่ขาด ยิ่งกระตุ้นให้ลิ้นของเขาไล้โรมรันลิ้นเจ้าถิ่นมากขึ้น จนในที่สุดเจ้าถิ่นก็

เสียงทีให้แก่ผู้บุกรุก  และโดนชักนำให้ต้องตอบสนองกลับในเวลาต่อมา เมื่อปรับตัวได้แล้ว

สัญชาตญาณของเจ้าถิ่นจึงบอกวิธีโต้กลับ ซึ่งกลายเป็นความร้อนแรงแห่งการแลกสัมผัสจนเสียงทุ้ม

เผลอเปล่งออกมาด้วยความพอใจ

                เป็นนานกว่าการแลกเปลี่ยนอะไมเลสจะจบสิ้น  เล่นเอาทั้งคนกระทำและคนโดนกระทำเหนื่อย

หอบไปตามๆกัน  ใบหน้าหล่อผละออกมามองผลงานตัวเองซึ่งกำลังหอบหนักและไอออกมาเพราะการ

สำลัก  มือใหญ่กว้านเช็ดความชื้นรอบปากออก  โดยที่สายตายังไม่ละจากน้ำใสๆซึ่งกำลังไหลย้อยออก

จากมุมปากลงมาตามแก้มเนียนและมันเกือบใกลถึงใบหูแล้ว

                ไม่รอให้ช้ากว่านั้น  เขาเลื่อนใบหน้าลงไปใกล้คนนอนอยู่อีกครั้ง  แตะปลายลิ้นเล็มเลียน้ำใส

เริ่มจากใบหูย้อนขึ้นมาและประกบริมฝีปากตัวเองลงไปกับริมฝีปากอิ่ม  ดูดดึงริมฝีปากล่างเพียงนิดโดย

ไม่มีการลุกล้ำใดๆ  แล้วลากผ่านแก้มเนียมมาแล่นกับใบหูอีกข้าง

                เพราะสิ่งรบกวนทำให้เกิดความจั๊กจี๋ขึ้น  คนหลับจึงหันหนี  แต่ยิ่งพยายามหันหนีเท่าไหร่ ยิ่ง

เหมือนเป็นการเปิดโอกาสให้ลิ้นร้อนระรานได้มากขึ้น  เรียวลิ้นแหย่เข้าไปในโพรงหู ไม่พอติ่งหูยังถูก

ดูดดึงจนแทบหลุดติดออกมากับปาก

                เมื่อกระทำจนพอใจ เป็นอีกคราที่ชายนิรนามผละขึ้นมามองผลงานตัวเอง เด็กหนุ่มร่างสีน้ำผึ้ง

แดงเถือกด้วยเลือดฝาดที่สูบฉีดดีกว่าปกติ  แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงรุนแรง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคนนอนอยู่

ก็ยังไมมีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมา

                

                 และจุดสองจุดบนแผ่นอกนั้นคือเป้าหมายต่อไปของชายนิรนาม โพรงปากร้อนอ้าออกก่อนฮุบ

เอาเม็ดติ่งข้างหนึ่งไว้พร้อมกับการละเลงลิ้นสลับกับการดูดดึง  อีกข้างนิ้วแข็งแรงส่งไปคีบมันไว้พลาง

บีบขยี้สลับหนักเบาเป็นจังหวะเดียวกับการดูดและการเลีย

                “อื้ออ อ๊า”

                จากเสียงฮึมฮัมในลำคอของเด็กหนุ่มในช่วงแรก กลายเป็นเสียงครางแผ่วเมื่อความกระสัน

แล่นขึ้นมาจนเกินกลั้น  สองมือเรียวพยายามผลักไสหัวคนที่กำลังลำการรุกรานออก  หากมีเหรอที่คนได้

เปรียบจะยอมเรียวลิ้นยิ่งทำงานหนักขึ้นนิ้วแกร่งก็เช่นกัน  สลับข้างตุ่มติ่งสองข้างไปมาทั้งดูดทั้งดึง จน

บางครั้งแผ่นเนื้อบางๆนูนติดขึ้นมากับปาก

                ยิ่งเสียงครางและการบิดเร่าต่อต้านจากคนโดนเอาเปรียบหนักขึ้น  ยิ่งเป็นการกระตุ้นไฟราคะ

ในกายชายนิรนามให้โหมกระพือแรง ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้วว่าอีกฝ่ายจะตื่นขึ้นมาเห็นหรือไม่  

สัญชาตญาณดิบสั่งให้เขากระทำกับร่างนั้นรุนแรงขึ้น  ร่องรอยสีแดงทั้งจางทั้งเข้มถูกแต่งแต้มไปทั่วทั้ง

แผ่นอกบาง หน้าท้องราบรวมไปถึงต้นขาเนียนด้านใน  พยายามควบคุมสติเต็มที่ให้ทำรอยเหล่านั้นไว้แค่

ด้านในที่สามารถปิดซ่อนไว้ใต้ร่มผ้าได้เท่านั้น

              ปราการด่านสุดท้ายซึ่งคืออันเดอร์แวร์สีขาว  มันเปียกชื้นไปด้วยน้ำลาย  ส่วนกลางลำตัวซึ่งถูก

ซ่อนภายใต้  แข็งขืนจนแทบทิ่มทะลุเนื้อผ้าออกมาเพราะโดนกระตุ้นหนัก  สองมือของเด็กหนุ่มเอื้อมคว้า

ลงมาเพื่อผลักสิ่งที่กำลังรบกวนออกแล้วจัดการกับส่วนแข็งขืนซึ่งอยากออกมาเผชิญกับโลกภายยอก

ด้วยตัวเอง  หากเด็กหนุ่มต้องผิดหวังเมื่อสองแขนถูกชายนิรนามพันธนาการไว้ในเวลาต่อมา

                เมื่อหมดหนทางขัดขืนร่างสีน้ำผึ้งจึงทำได้แค่นอนหอบครางให้เขาแกล้งต่อไป  จนเมื่อชาย

นิรนามพอใจนั่นแหละถึงยอมปล่อยให้ส่วนกลางลำตัวแข็งออกมาจากอันเดอร์แวร์ 

                ทันทีที่เนื้อผ้าหลุดพ้นแก่นกายแข็งก็ผงาดเด้งขึ้นมาจนแทบทิ่มตาชายนิรนาม  ขนาดของมัน

ไม่ได้เล็กน่ารัก แต่ไม่ใหญ่จนเกินไปก็สมตัวกับร่างสมส่วนเนี่ยแหละ และชายนิรนามรู้สึกชอบใจมันนัก

เพราะเต็มปากเต็มคำดี

                ลิ้นร้อนแตะเลียลงไปตรงส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำปริ่มออกมา  ก่อนอมลงไปตรงแค่ส่วนปลายแล้ว

ออกแรงดูด

                “อื้อออ”

                สองขาเรียวหูบเข้าหากันแทบจะทันที  หากถูกความแข็งแรงกว่าจับแยกมันออกง่ายดาย  

โพรงปากร้อนเพิ่มความแรงของการดูดขึ้นเรื่อยๆ  เหมือนแกนกายแข็งนั้นเป็นหลอดลำเลียงน้ำหวาน

ออกมาให้ลิ้มชิม ไม่นานของเหลวภายในก็ถูกลำเลียงมาถึงส่วนปลายและฉีดพุ่งเข้าไปในโพรงปากที่ห่อ

รับไว้

                “อ๊าาา  อ๊างง”

                ชายนิรนามกลืนของเหลวเหนียวข้นนั้นลงขออย่างไม่นึกรังเกียจ แถมยังเล็มเลียส่วนที่เปรอะ

เลอะออกมาเปื้อนกลุ่มขนสีน้ำตาลเข้มและลูบอลนุ่มนิ่มทั้งสองลูกให้จนสะอาดเอี่ยม

                หลังจากถึงจุดหมายปลายทาง ร่างสีน้ำผึ้งจึงแน่นิ่งไปเหลือเพียงการหายใจหอบถี่ หางตาทั้ง

สองด้านมีน้ำสีใสซึมออกมา  หากแต่เปลือกตายังปิดสนิท

                ชายนิรนามไม่ปล่อยให้เด็กหนุ่มพักนาน  สองขาเรียวถูกจับแยกออกแล้วชันขึ้น  หมอนที่แต่

เดิมคนหลับใช้หนุนหัวอยู่ตอนนี้ถูกชายนิรนามแย่งเอามารองสะโพกแน่นให้ยกลอยเด่นขึ้น

                รูเล็กตรงกลางขวางขาปรากฏเด่นแก่สายตา  จีบรอบของมันปิดแน่น  ช่างดูยั่วยวนจนนิ้วแกร่ง

ต้องยื่นไปสะกิดแรงๆสักที  ส่งผลให้จีบรอบเหล่านั้นเคลื่อนขยุ้มเข้าหากันทันที

                นิ้วยาวลูบวนรอบๆซอกกลีบเหล่านั้น พลางออกแรงกดเป็นระยะ จนกล้ามเนื้อที่ขมิบเกร็งเริ่ม

คุ้นชินและผ่อนคลาย  นิ้วที่ยาวสุดจึงค่อยๆกดเข้าไปในรูตรงกลางพอเข้าไปได้หมดจึงเริ่มหมุนวนให้ช่อง

ทางที่บีบรัดผ่อนแรงลง  โดยทุกอย่างที่ทำเขาพยายามให้เบาและช้าที่สุด  ทั้งที่ความจริงแล้วอยากรีบ

กระแทกมันเข้าไปแรงๆให้ลุแก่แรงราคะด้วยซ้ำ

                เมื่อเห็นว่าช่องทางนั้นเริ่มยอมรับนิ้วเขาแล้วอีกนิ้วจึงตามส่งเข้าไป  คราวนี้เกิดเสียงครางฮือ

จากร่างผู้โดยกระทำขึ้นทันทีช่องทางนั้นบีบรัดรุนแรงยิ่งกว่าตอนแรกเสียอีก  อีกทั้งกายสีน้ำผึ้งก็บิดเร่า

ไปมาทำให้ชายนิรนามต้องออกแรงจับยึดร่างนั้นไว้เพื่อให้ตัวเองทำภารกิจต่อได้สะดวก

                อันที่จริงเด็กหนุ่มเริ่มรับรู้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกายตั้งแต่นิ้วแรกที่เข้ามายังไม่ถึง

ครึ่งด้วยซ้ำ หากชายนิรนามไม่เพ่งจดจ่อกับช่องทางนั้นเกินไปแล้วเงยหน้าขึ้นมาดู  จะเห็นว่าใบหน้า

เนียนที่เดิมสงบนิ่งนิ่วขึ้นมาด้วยความรู้สึกเคืองๆปนอึดอัดที่เกิดขึ้น  และพอเพิ่มนิ้วที่สองเข้ามาความรู้สึก

เหล่านั้นจึงหนักขึ้นรวมถึงการเจ็บจี๊ดขึ้นทันควัน  จนเด็กหนุ่มทนไม่ไหวต้องแสดงปฏิกิริยาออกมา

                จากนิ้วสองนิ้วเพิ่มเป็นนิ้วที่สาม  ซึ่งนั้นหมายถึงยิ่งเพิ่มความเจ็บและอึดอัดให้ทวีขึ้น  ร่างสีน้ำ

ผึ้งบิดต่อต้านรุนแรง  ชายนิรนามต้องแทรกตัวเข้ามาตรงกลางแล้วจับสองขาเรียวให้พันรอบบั้นเอวตน

เพื่อกันไม่ให้ขาสองข้างนั้นหุบเข้าหากันอีก

                เรียวนิ้วทำหน้าที่ของมันไปเรื่อยๆโดยการเสือกสนเข้าออกเป็นจังหวะเบาๆแล้วจึงเพิ่มแรงหนัก

ขึ้นเมื่อรู้สึกว่าช่องทางนั้นเริ่มลดแรงบีบรัดลง  สลับกับการหมุนคว้างเพื่อหาจุดรวมความรู้สึกภายใน 

                “อ๊ะ”

                “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

                เหมือนหนึ่งในสามนิ้วนั้นทำภารกิจสำเร็จ เมื่อเสียงครางผะแผ่วในลำคอ เปลี่ยนเป็นการเปล่ง

เสียงที่ดังขึ้น  และเพื่อความแน่ใจนิ้วทั้งสามจึงแตะลงตรงจุดนั้นอีกครั้งและอีกครั้ง  ซึ่งได้รับการยืนนัน

แน่นอนว่าใช่จากเสียงครางที่ดังถี่กระชั้นขึ้น

                เมื่อเจอจุดมุ่งหมายชัดเจนนิ้วทั้งสามจึงเกร็งกระแทกเข้าออกเร็วและแรงขึ้น  ทุกจังหวะการ

กระแทกตรงจุดทุกครั้งจึงไม่ยากที่แกนกายวึ่งเพิ่มปลดปล่อยออกมาจาแข็งตึงขึ้นอีก  ชายนิรนามกระตุก

ยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ  ครั้งนี้เขาไม่อิดออดแกล้งอีกคนเหมือนครั้งที่แล้ว  มือข้างที่ว่างส่งไปช่วยรูด

รั้งให้แกนกายแข็งขืนได้ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเร็วขึ้น  ในขณะที่โพรงปากอุ่นก็ช่วยด้วยอีกแรง 

                ร่างสีน้ำผึ้งทรมานอยู่ได้ไม่นานก็ปลดล่อยออกมา น้ำขาวขุ่นเหนียวหนืดปริมาณเยอะไม่แพ้

รอบแรกถูกบรรจุอยู่ภายในโพรงปากของชายนิรนาม  ครั้งนี้เขาไม่ได้กลืนมันลงไปและไม่สนใจทำความ

สะอาดบริเวณโดยรอบ  ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนลงมายังช่องทางที่เขาเพิ่งถอนนิ้วออก  มันยังขมิบถี่รัว 

และเพราะการโดนรุกรานไปหมาดๆจึงทำให้มันบวมแดงและดูนุ่มนิ่มยั่วยวนน่าสัมผัสขึ้น

                เด็กหนุ่มนิ่งเงียบไปอีกแล้ว ด้วยความอ่อนเพลียที่มากกว่าครั้งก่อนเป็นเท่าทวีคูณ  ซึ่งมันเป็น

ผลดีต่อชายนิรนามเพราะนั่นทำให้เรี่ยวแรงขัดขืนเขาในขั้นตอนต่อไปมีน้อยลง

                เรียวขาเนียนถูกจับชันขึ้นอีกรอบ ชายนิรนามวาดวงแขนโอบสอดเข้าไปใต้พื้นที่สามเหลี่ยม

ระหว่างต้นขากับแข้ง  สองมือบีบขย้ำก้นกลมจนขึ้นรอยนิ้วแดงเป็นปื้น  ไล่ขยับมือไปใกล้ช่องทางบวม

แดงเรื่อยๆ  ก่อนนิ้วที่แข็งแรงที่สุดอย่างนิ้วหัวแม่มือจะสอดเข้าไปในช่องทางนั้น

                แน่นอนว่าเกิดการต่อต้านจากคนโดนกระทำ แต่เขาไม่ได้สนใจ ซ้ำยังออกเพิ่มแรงในการกด

นิ้วลงไนในช่องทางบวมช้ำให้มากขึ้น เมื่อนิ้วทั้งสองผลุบหายเข้าไปสำเร็จแล้ว สองนิ้วจึงค่อยๆแหวก

ปากช่องทางนั้นออกทีละนิดๆ

                ความเจ็บจากช่องทางด้านหลังแล่นขึ้นมาเล่นเอาน้ำตาคนเสียเปรียบคลอเบ้า  ใบหน้าคมได้

รูปบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด ฟันคมบดกัดริมฝีปากตัวเองจนห่อเลือดเพื่อสะกัดกลั้นความเจ็บนั้นไว้

                นิ้วทั้งสองแหวกแยกช่องทางนั้นออกจนเห็นเป็นรูเล็กๆ  ชายนิรนามรูปหล่อจึงโน้มใบหน้าลง

ไปใกล้ช่องทางนั้นก่อนปล่อยน้ำขุ่นข้นที่อมอยู่ในปากใส่รูแคบนั่น  มีบางส่วนไหลซึมเข้าไปยังภายใน

ช่องทางและส่วนใหญ่มันไหลย้อนออกมาเนื่องจากรูนั้นไม่ได้อ้ากว้างให้ของเหลวเหล่านั้นเข้าไปได้

สะดวก เขาจึงไล่ตวัดเลียของเหลวส่วนที่ย้อยออกมาแล้วเกร็งลิ้นพยายามสอดส่งของเหลวนั้นให้เข้าไป

ได้มากที่สุด โดยใช้นิ้วทั้งสองเป็นตัวช่วยเปิดอ้า

                ตอนนี้นอกจากความเจ็บที่ได้รับ คนโดนกระทำยังรู้สึกกระสันแบบแปลกๆด้วย  สังเกตุจาก

เสียงครางประท้วงเพราะความเจ็บในคราแรกเปลี่ยนเป็นครางหวานแบบอ้อนๆ  และแกนกลางร่างกายที่

เริ่มตั้งชันขึ้นอีกครา

                ลิ้นสากสอดใส่หยอกล้อกับช่องทางนั้นไม่นานนัก ด้วยการสอดลิ้นเข้าไปแต่ละทีช่องทางนั้นก็

ตอบสนองกลับมาโดยการบีบรัดลิ้นเขาไว้แน่น  ทำให้ชายนิรนามรู้สึกว่าเขาเองก็เสียวจนแทบอดทนไม่

ไหวแล้วเช่นกัน 

                กางเกงยีนส์สีเข้มรวมทั้งบ๊อกเซอร์และกางเกงในถูกถอดออกให้พ้นขายาวอย่างเร่งรีบ  แกน

กลางร่างกายขนาดใหญ่ผงกขึ้นลงหงึกๆ  ผงาดขึ้นมาบ่งบอกว่ามันพร้อมแค่ไหน  ยิ่งมองปากทางที่

กำลังขมิบยั่วอยู่  แท่งเอ็นใหญ่ยิ่งผงกรุนแรง

                สะโพกแน่นถูกกอดประคองขึ้นมาเกยบนหน้าตักแกร่ง  แท่งเอ็นใหญ่จ่อเข้าตรงปลายปากทาง

แคบ  เพียงแค่ส่วนหัวเท่านั้นที่ผลุบเข้าไปร่างสีน้ำผึ้งก็ถอยสะโพกหนีจนส่วนที่กำลังเชื่อมต่อหลุดออก 

คนที่มีกำลังเหนือกว่าจึงต้องเพิ่มแรงจับกระชับให้มากขึ้นพร้อมการจ่อตรงปากทางใหม่

                “อ๊าสส อ๊าา”

                แท่งเอ็นใหญ่สวนกระแทกจนผลุบหายเข้าไปในช่องทางแคบรวดเดียวแบบไม่มีผ่อนแรง  ร่าง

สีน้ำผึ้งบิดงอด้วยความเจ็บปวด  ใบหน้าคมสะบัดไปมา  แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงถี่รวมทั้งหน้าท้อง

ราบก็กระตุกเกร็งรุนแรง เหงื่อกาฬผุดขึ้นมาทั่วร่างสีน้ำผึ้งจนสัมผัสได้ถึงความชื้น

                ฝ่ายผู้กระทำเลือกปลอบโยนอีกคนด้วยการประกบปากลงไป  ทันทีที่เขาสอดลิ้นเข้าไปภายใน

โพรงปากอุ่น  ลิ้นของเจ้าถิ่นก็วิ่งโผเข้าหาเขาทันทีราวต้องการที่พึ่ง รสจูบร้อนแรงสามารถเบี่ยงเบน

ความสนใจได้  ผนังช่องทางแคบที่เคยบีบรัดแกนกายใหญ่แน่นจนเขาเองรู้สึกปวดหนึบเริ่มผ่อนคลาย

แรงรัดรึงลง

                ชายนิรนามค่อยๆขยับสะโพกของตัวโดยใช้จูบร้อนแรงดึงความสนใจอีกฝ่ายไว้  หากเด็กหนุ่ม

ความรู้สึกไวนักลิ้นร้อนดันลิ้นผู้บุกรุกออกพยายามสะบัดหน้าหนีแต่มือใหญ่กลับบีบปลายคางมนไว้และ

จับล๊อกให้ชายนิรนามได้ช่วงชิงจุมพิตต่อไป เด็กหนุ่มเมื่อหมดหนทางต่อสู้จึงทำได้แค่นอนนิ่งๆและ

ปล่อยให้อีกคนกระทำกับร่างกายตัวเองต่อไป

                “อ๊ะ  อ๊ะ อา”

                “ฮืมม อืม”

                สะโพกสอบสาวเข้าออกถี่ขึ้นเรื่อยๆ  เสียงครางหวานจากผู้ถูกกระทำและเสียงฮึมฮัมในลำคอ

ด้วยความพอใจของผู้กระทำดังปนกันจนมั่วไปหมด  มีบางครั้งที่ปลายท่อนเอ็นร้อนสะกิดเข้าตรงจุด

กระสันในช่องทางแคบตอนนั้นเสียงครางจะดังกว่าปกติและการบีบรัดของผนังก็รุนแรงขึ้นเช่นกัน  เล่น

เอาเจ้าของแท่งเอ็นเสียวจนแทบอยากปลดปล่อยออกมาไวๆ

                เมื่อใกล้แตะจุดหมายของความปรารถนา  จังหวะการกระแทกกระทั้นจึงรุนแรงขึ้น  เกิดเป็น

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องจนแทบกลบเสียงคราง  แกนกายของเด็กหนุ่มสะบัดตีหน้าท้องขึ้นลงตามแรง

ส่ง น้ำใสที่ปริ่มออกมาตรงปลายบ่งบอกให้รู้ว่าอีกไม่กี่อึดใจจะไปถึงฝั่ง  และเมื่อจังหวะการสอดใส่ทำให้

ปลายอ็นร้อนโดนจุดรวมความกระสันภายในอย่างจัง  น้ำที่ปริ่มๆตรงปลายก็ฉีดพุ่งออกมา  ด้วยความ

รุนแรงของมันทำให้มีบางส่วนพุงไปถึงใบหน้าของคนด้านล่าง

                ใบหน้าหล่อโน้มลงใช้ลิ้นตวัดเลียหยดน้ำขุ่นที่กระเด็นเปรอะตรงแก้มเนียนเข้าปาก  เขารู้สึกว่า

ยิ่งนานไปน้ำที่ฉีดออกมาจากร่างสีน้ำผึ้งนี้ยิ่งอร่อย  จนต้องก้มลงไปเล็มเลียเอาส่วนที่เปรอะตรงหน้า

ท้องแบนใส่ปากด้วย  เพราะความที่เขาคิดว่ามันอร่อยเนี่ยแหละเขาจึงไปลืมนำน้ำนั้นไปแบ่งปันเจ้าของ

มันด้วย

                หลังจากที่แบ่งปันกันชิมน้ำนมข้นจนพอใจ ร่างสูงใหญ่ก็หันมาสานต่อส่วนล่างต่อ มือใหญ่ท

ทั้งสองข้างจับเอวบางไว้แน่น  กดส่วนสะโพกของตนเข้าไปในร่างนั้นถี่กระชั้นและรุนแรงขึ้น ไม่นานฝั่ง

ฝันก็มาถึง  เมื่อแท่งเอ็นบวมเป่งฉีดอัดน้ำจากท่อเข้าใส่ช่องทางนั้นเต็มแรง 

                ร่างใหญ่ค่อยๆเอนราบลงบนร่างสีน้ำผึ้งซึ่งเล็กกว่า  พักให้ร่างกายหายล้าสักครู่จึงดึงตัวขึ้นมา

และค่อยๆถอนแกนกายออกจากช่องทางบวมช้ำนั้น มีน้ำบางส่วนของเขาไหลย้อนออกมาจากการขมิบ

รัดของช่องทางแคบ

                เด็กหนุ่มขยับตัวเล็กน้อยก่อนนิ่งไป  อกบางแม้ยังกระเพื่อมแรงเพราะยังไม่หายเหนื่อยแต่

ดวงตาที่ปิดสนิทแบบให้รู้ว่าร่างนี้ยังไม่ตื่นจากห้วงนิททรา

                ใบหน้าหล่อแย้มยิ้มเต็มแก้มทั้งขำทั้งเอ็นดูในความขี้เชาของอีกคน  ก่อนโน้มลงไปประกบ

จุมพิตบนหน้าผากเนียนแผ่วเบา

                 

               

                 เพราะรู้สึกถึงความชื้นบนหน้าผากไคจึงรู้สึกตัว  แขนเรียวของเด็กหนุ่มป่ายสะเปะสะปะไปมา

ก่อนสัมผัสโดนกลุ่มขนนิ่มๆ  ทั้งที่ยังไม่ลืมตาแต่ไคสามารถล๊อกเป้าหมายได้แม่นยำ  เขาคว้าลงไปตรง

กลุ่มขนนั้นก่อนกระชากมันออกด้วยแรงทั้งหมดที่มีในตอนนี้

                “เอ๋ง”

                “เอ๋งๆๆๆๆๆ”

                เสียงร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวดของสัตว์เลี้ยงแสนรักของคุณแม่ทำให้เด็กหนุ่มตื่นเต็มตา ให้

ตายเถอะดีนะวันนี้แม่เขากลับบ้านดึกไม่งั้นเขาโดนสวดยับแน่  โทษฐานทำร้ายร่างกายลูกชายคนเล็ก

ของตระกูล

                ท้องฟ้าภายนอกเริ่มเป็นสีส้ม ถึงไม่มีนาฬิกาบอกเวลาไคก็ดูออกว่าตอนนี้เย็นมากแล้ว  ถึงเวลา

สมควรเคลื่อนย้ายตัวเองออกจากเสื่อแล้วไปก่อไฟหุงข้าวรอคุณพ่อคุณแม่ได้แล้ว

                แต่บอกแล้วไงวันนี้ทั้งสองคนกลับดึก ดังนั้นไคขอยืดเวลาเหยียดหลังออกสักหน่อยแล้วกัน

                จัดการล้มตัวลงนอนอีกครั้ง  คราวนี้ความเจ็บเสียดจากด้านหลังกลับแล่นจี๊ดขึ้นมา  จะว่าไปไค

ก็รู้สึกเหมื่อยเนื้อเหมื่อยตัวแบบแปลกๆด้วย  ทั้งที่เพิ่งตื่นจากการพักผ่อนแท้ๆแต่ทำไมรู้สึกเหมือนกับ

เพิ่งผ่านการออกกำลังอย่างหนักหน่วงมา

                เมื่อกี้ก็ฝันแปลกๆด้วย

                หรือว่า

                .

                .

                .

                .

                .

                นั่นไง

                แม่งเอ๊ย

                เสือก ฝันเปียก ตอนกลางวันด้วยนะกู

                ต้องรีบลุกแล้วเอากางเกงไปซักก่อนแม่จะมาเห็น 

               

             “โอ๊ยยยย"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

        

                 “โอ๊ยยยยย”

                “ถ้าไม่โดนเขกกบาลสักทีก็ไม่ยอมตื่นง่ายๆนะมึง”

                “แบค  ฮยอน”

                “ก็เออนะดิมีคำว่าฮยองด้วยกูยังไม่อนุญาตให้มึงเรียกห้วนๆ”

                คิมจงอินกระพริบเปลือกตาถี่เรียกสติให้กลับคืนมา ค่อยๆพยุงลุกขึ้นนั่งแล้วหันมองไปรอบๆ

สถานที่ที่ตัวเองตื่นขึ้นมาตอนนี้  รอบๆตัวเขาคือห้องของเขาเองในเขาหอพักศิลปินซึ่งอยู่กันมาตั้งแต่เด

บิวส์แน่นอน  คนที่กำลังยืนเท้าสะเอวอยู่กับเขาตอนนี้คือหนึ่งในบยอนแบคฮยอนเพื่อนร่วมวงของเขา  

หนังสือมังงะที่ตัวเอกอยู่ในยุคโชวะยังวางอยู่ข้างหมอนที่จงอินใช้หนุนนอน  ซึ่งคงเป็นเพราะสิ่งนี้นี่เองที่

ทำให้เขาเอาไปฝันเป็นตุเป็นตะ แถมยังฝันซ้อนฝันอีก

                พอนึกถึงความฝันแล้วภายในตัวก็รู้สึกร้อนขึ้นมากะทันหัน  และมันยังนำพาริ้วสีแดงแล่นขึ้นมา

ติดสองข้างแก้มด้วย

                “อีก 10 นาทีพี่ผู้จัดการจะเอารถตู้มารับไปกินข้าวข้างนอก  ถ้าใครไม่ทันพี่เค้าบอกไม่รอมึง

ต้องหาทางไปเอง  เข้าใจ๊”

                จงอินพยักหน้ารับหงึกหงักทั้งที่สติยังกลับคืนมาไม่มากนัก กับเวลาตั้ง 10 นาที สำหรับจงอิน

แค่ 3 นาทียังเหลือเฟือเลย

                “เขาใจก็ดี รีบลุกจัดการตัวเองซะ พวกข้างนอกรอมึงอยู่แค่คนเดียว อย่าคิดล้มตัวลงไปอีกล่ะ”

                แบคฮยอนแหวดักเมื่อเห็นน้องชายตัวโตตั้งท่าจะล้มลงไปบนที่นอนอีก จนจงอินต้องพยุงตัว

ลุกจึ้นมาให้ตั้งตรงเหมือนเดิม

                “กูปล่อยทิ้งเฝ้าหอแน่”

                ขู่สำทับน้องชายอีกรอบก่อนหมุนตัวออกไปยังประตูเพื่อออกจากห้อง ปล่อยให้จงอินได้

จัดการตัวเองได้สะดวก  แต่ก่อนที่แบคฮยอนจะออกไปประตูนั้นกลับดันเข้ามาพร้อมกับร่างสูงใหญ่ของ

เพื่อนร่วมวงอีกคนซึ่งตอนนี้เป็นรูมเมทของจงอิน

               

                “นี่ก็อีกคนกูบอกให้มาปลุกน้อง  เข้ามานานเป็นชั่วโมงที่ไหนได้ดันมาหลับไปด้วยกันซะนี่มัน

น่านัก”

                “เออ  กูมันไม่ดี  กูขอโทษ”

                อาจเป็นเพราะสติจงอินยังไม่กลับมาเต็มร้อยปลายหางตาจึงเห็นว่า ประโยคสุดท้ายคนพูดมอง

มาทางเขาแทนที่จะเป็นคู่สนทนา

                “มึงแม่งอย่างนี้ทุกทีเชี่ยชาน  เออๆ  พวกมึงจะทำอะไรก็ใหhไวเหอะ ไม่งั้นกูปล่อยแม่งไว้เฝ้า

หอทั้งพี่ทั้งน้อง”

                พูดๆๆจบแบคฮยอนก็ออกไป  ชานยอลกับแบคฮยอนเป็นทั้งเพื่อนสนิทและไม่เบื่อไม้เมากัน

ของวง  การเห็นทั้งสองคนบางครั้งอี้อ๋อบางครั้งทะเลาะหรือเล่นกันแรงๆเป็นอะไรที่คุ้นชินสำหรับคนใน

วงรวมถึงบรรดาแฟนคลับ  

                ชานยอลสบตากับจงอินครู่นึงก่อนเป็นฝ่ายหลบเสียเองแล้วเดินเลยไปยังตู้เสื้อผ้าริมห้อง  ซึง

ถ้าเป็นทุกครั้งจงอินต้องได้รับการยักคิ้วกวนๆกลับมาแน่  มันดูเป็นอะไรที่แปลกไปบ้างสำหรับแฮปปี้

ไวรัสอย่างชานยอลที่มีความมั่นใจสูงชอบพูดมากและเกาะแกะทุกคนราวกับลูกหมาตัวใหญ่ๆ  หากจงอิน

ก็ไม่ได้ติดใจอะไร  ยังไงซะมันก็ไม่ใช่เรื่องของเขาอยู่แล้ว

                

                คงเย็นมากแล้วเพราะตอนนี้จงอินรู้สึกหิว  ดังนั้นตอนนี้ที่จงอินควรทำคือรีบย้ายตัวเองลงจาก

เตียงของ 

                เอิ่ม…. เตียงชั้นล่างนี้ไม่ใช่ของเขานี่หว่าแล้วมาอยู่ที่นี่ได้ไงวะ งง??? แต่ช่างมันเหอะขี้เกียจ

คิด

                เตียงของไอ้พี่ชานยอลมันแล้วไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา  แต่ว่าคิดๆแล้วน่าจะมีเวลา

มากกว่านี้หน่อยก็ดีนะจะได้อาบน้ำสักหน่อย  รู้สึกเหนียวตัวแบบแปลกๆ

                แล้วหากางเกงยีนส์สักตัวมาใส่แทนกางเกงบอลที่ใช้ใส่นอน

                แค่คิดจงอินก็ใช้เวลาไปแล้วเกือบ 5 นาที เขาคงต้องรีบจริงจังแล้วล่ะไม่งั้นไม่ทันแน่

                จงอินตวัดผ้าห่มผืนหนาออกไปให้พ้นเรียวขาแล้วจึงค่อยหย่อนขาลงเหยียบพื้น  สองมือค้ำ

ข้างเตียงเพื่อพยุงยกตัวเองขึ้น

                “โอ๊ยยยย ซี๊ดด”

.................................................................................................................................................................

จบฮะ  มันคือ os ที่ค่อนข้างยาวเลยทีเดียว  เป็น NC ชานไคครั้งแรกเลยที่แต่ง  เราแต่งเอ็นซีไม่เก่งเนาะ  ดังนั้นอย่าหวังความหื่นเลย แค่ไปรอดก็บุญโขแล้วเนอะ  ขอบคุณทุกคนที่ตามเข้ามาอ่าน เจอคำผิดหรืออะไรบอกด้วยนะฮ้าบบบ  HAPPY NEW YEAR 2016 เย่

อย่าลืมติดแท็ก #ชคหลับลึก แล้วกลับไปด่าเราในเด็กดีด้วยน้าาา ม๊วบบบ

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1419419&chapter=2