Cloud Heart NC
ม่านตากลมโตขยายขึ้นนิดนึงกับคำตอบที่ได้รับ แต่มันแค่นิดนึงและครู่เดียวเท่านั้นจริงๆ จนอีกคนไม่ทันเห็นด้วยซ้ำ
คำถามที่ถามออกไปไม่ใช่เพราะไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่า “เซ็กส์”
มันต้องทำแบบไหน
ไม่ว่าจะเป็นเซ็กส์ระหว่างชายหญิง
หญิงหญิง หรือแม้กระทั่ง ชายชาย
ย่อมใช้หลักการเดียวกันหมด
แต่ที่ถามเพราะเขาเองไม่รู้วว่ารสนิยมของเซฮุนเป็นแบบไหน และจากคำตอบที่ได้รับมา ลู่หานรู้แล้วว่าบทบาทของตัวเองคืออะไร
ฝ่ายรองรับอารมณ์ดิบตามสถานะที่ระบุในใบทะเบียนสมรส
ใบหน้าหวานพยักขึ้นลงเบาๆ เป็นการบ่งบอกว่ารับรู้และเข้าใจแล้ว
อกบางยกสูงขึ้นเพื่อรองรับเอาอากาศเย็นๆจากเครื่องปรับอากาศเข้ามาให้เต็มปอด พยายามบังคับมือเรียวไม่ให้มันสั่นระริกเมื่อต้องปลดอาภรณ์เพียงผืนเดียวที่ปกปิดร่างกายอยู่
สายตาจาบจ้วงไม่มีปิดบังไล่โลมเลียไปเก็บรายละเอียดกายขาวโพลนที่ประจักษ์ตรงหน้า
ค่อยๆไล่สายตาราวกับกำลังละเลียดชิมขนมหวานชิ้นโปรด ใบหน้าหวานที่พยายามทำให้นิ่งที่สุดกำลังแซมไปด้วยริ้วสีแดงจางๆ แต่กระนั้นก็ไม่ยอมละสายตาไปไหน ยังจ้องมองทุกอิริยาบทของอีกฝ่าย
เซฮุนแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความเคยตัวเวลาเจอของถูกใจ
ร่างกายนั้นมันน่าหลงไหลอย่างที่เขาเองจินตนาการถึงบ่อยๆไม่มีผิด ลู่หานเป็นผู้ชายที่ร่างกายเหมือนผู้ชายแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น
นอกจากหน้าจะหวานแล้วร่างกายยังดูบอบบางอ้อนแอ้น ไหล่แคบๆทำให้ร่างทั้งร่างดูเล็กมาก
เพียงแค่ส่วนเว้าส่วนโค้งและหน้าอกไม่เหมือนผู้หญิงแค่นั้นเอง เอวบางๆนั่นถ้าจับรวบมันจะเหมาะมือดีแค่ไหน
ผิวเนียนๆคงเต็มไปด้วยริ้วรอยแน่ยามเขาลงความปรารถนาไป แค่คิดความกำหนัดของเซฮุนก็ถูกปลุกขึ้นอย่างง่ายดาย ร้ายจริงๆเลยนะลู่หาน
“ถอดแต่ของตัวเองแล้วมันจะทำได้ไงละครับ”
แขนยาวยกชูขึ้นเหมือนเด็กๆก่อนจะยกยิ้มอย่างพอใจอีกครั้ง
เมื่อสองมือเล็กที่เคยปกปิดส่วนของสงวนของคนตัวเล็กไว้ยื่นมาจับชายเสื้อยืดสีดำของเซฮุน แล้วรูดมันขึ้นให้พ้นร่าง จังหวะทีเสื้อพ้นหัว
เซฮุนได้ทีแลบลิ้นเลียตุ่มทับทิมที่บังเอิญลอยอยู่ตรงตำแหน่งพอดี จนร่างเล็กขนลุกซู่ทันที
ใบหน้าเจ้าเล่ห์บ่งบอกความพอใจชัดเจนที่แกล้งอีกคนได้
ไม่นานก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ ลู่หานได้เห็นอีกฝ่ายชัดเจน ร่างสูงโปร่งที่ติดจะผอมบางไปนิดแต่กลับมีกล้ามเนื้อพองาม เมื่อเทียบกับตัวเองแล้วมันน่าอิจฉาชะมัด ไหล่กว้างๆรับกันดีกับกระดูกไหปลาร้า เซ็กซี่เหมือนนายแบบชุดว่ายน้ำตามนิตยสาร
ลู่หานมองไล่มาจนถึงแท่งปลายประสาทที่เป็นจุดศูนย์รวมเส้นเลือด
ซึ่งเหมือนกำลังมีชีวิตขึ้นมาช้าๆ
รู้สึกจุกขึ้นมาทันทีเมื่อคิดว่าอีกไม่นานขนาดมันต้องเพิ่มขึ้นกว่าเดิมและจะมาอยู่ในตัวเขา
“มองขนาดนั้นจับกินเลยก็ได้นะครับ”
สีหน้าหวาดๆกับการแอบกลืนน้ำลายลงคอของร่างเล็กตรงหน้า เซฮุนอดที่จะแกล้งไม่ได้จริงๆ ไม่เคยมีคู่นอนคนไหนที่ใจกล้ามองจ้องสำรวจเขานานเช่นนี้มาก่อนมีเซ็กส์กัน
เช่นเดียวกันเขาเองก็ไม่เคยเขาเองก็ไม่เคยสำรวจร่างกายคู่นอนคนไหนนานขนาดนี้ มีแต่ลอกคราบกันเสร็จก็ทุ่มลงเตียงทั้งนั้น
“จะทำตรงนี้เลยเหรอ”
ลู่หานอยู่ในท่าคุกเข่ากับพื้น แทรกตัวอยู่ตรงกลางระหว่างขาเซฮุน เพื่อเตรียมพร้อมทำให้มันตั้งตามคำสั่งของคนคุมเกมส์
มือเล็กที่กำลังยื่นไปสัมผัสส่วนแกนกายของคนที่นั่งอยู่บนโซฟาชะงักค้างทันที
“จะทำตรงไหน ยังไงซะ
ผลทีได้ออกมามันก็เหมือนกันแหละ”
“งั้นก็ตามใจล่ะนะ”
มือเล็กกำรอบแกนกายแบเก้ๆกังๆสุดๆ
แล้วขยับชักขึ้นลงเบาๆ ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าเก้อเขินขนาดไหน
ยิ่งเพ็งความตั้งใจไปเพื่อจะทำให้มันตั้งไวๆ
ทั้งที่ทำใจแข็งไว้แค่ไหนแต่มือไม้มันกลับพาลอ่อนไปหมด
เมื่อก่อนเซฮุนติดลู่หานจะตาย
อาบน้ำด้วยกันทุกครั้งเวลาที่พ่อพามาเที่ยวเกาหลี มันก็คล้ายกันล่ะน่า เคยเห็นมาหมดแล้ว ปลอบใจตัวเองไปด้วยมือเล็กก็ทำงานไปด้วย ลู่หานสะดุ้งทันทีเมื่อรู้สึกได้ว่ามีมือใหญ่ๆมากุมรอบมือเขาและช่วยกันทำงาน
มือเล้กที่แนบกับส่วนนั้นมากขึ้นรู้สึกได้เลยว่ามันมีความเปลี่ยนแปลงไป มือแกร่งอีกข้างที่ว่าง
ส่งมาเชยคางลู่หานให้สบตากับคนที่อยู่สูงกว่า ซึ่งใบหน้าหวานก็ยอมเงงยขึ้นไม่มีอิดออด
สายตาที่ส่งมามันช่างเต็มไปด้วยความปรารถนาที่พยายามสะกัดกั้นไว้ไม่ให้ประทุเร็วเกินไป
เซฮุนเปลี่ยนตำแหน่งมือจากคางเรียวเป็นโอบรอบท้ายทอยคนที่อยู่เบื้องล่างแล้วประกบริมฝีปากสีพีชลงไปกับเยลลี่สีชมพูเบื้องหน้า โดยธรรมชาติ
ริมฝีปากของลู่หานจะเผยอน้อยๆอยู่แล้วเวลาเผลอ
จึงเป็นการง่ายที่ลิ้นร้อนจะล้วงล้ำสู่โพรงปากทันที
เซฮุนเลาะเล็มทุกสิ่งที่อยู่ภายในกวาดต้อนกอบโกนความหวานมาป็นของตัวเอง ไม่มีการขัดขืนใดๆจากลู่หาน รวมทั้งไม่มีการตอบสนองใดๆเลย
“ทำเหมือนเวลาจูบกับเมียน่ะ ทำเป็นมั้ย
เป็นคนอย่างทำเหมือนตุ๊กตายาง”
ทนไม่ได้จริงๆที่รสจูบของตนไม่ได้รับความร่วมมือ เซฮุนเลยต้องสอน เป็นคนแท้ๆทำไมต้องโคปเป็นตุ๊กตายาง ถ้ายังไม่มีความรู้สึกแบบนี้ก็ดีเลยเขาจะได้ทำให้มันแรงๆสมใจอยาก
เพราะยังไงตุ๊กตามันคงไม่ประท้วงว่าเจ็บๆกับเขาหรอก
ใบหน้าหล่อโน้มเข้าไปหาเยลลี่นั้นใหม่ คราวนี้ไม่รีบร้อนสอดลิ้นเข้าไป
แต่กลับดูดดึงและเล็มเลียตามริมฝีปากด้านนอกก่อน จนอีกคนดูเหมือนจะคล้อยตามจึงเริ่มส่งเรียวลิ้นเข้าไปสำรวจใหม่ และก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี ลิ้นเล็กๆนั่นค่อยๆหยอกล้อกับลิ้นของเค้าและเปลี่ยนเป็นความร้อนแรงเพิ่มขึ้นตามเวลา
“อืมม” เซฮุนครางในลำคออย่างพอใจ
ก่อนถอนริมฝีปากออกมาเมื่อโพรงปากหวานนั่นถูกเขาเก็บเกียวน้ำหวานจนอีกคนหายใจไม่ทัน
มันพร้อมจะใช้งานแล้ว ลู่หานรู้สึกว่ามือแน่นคับขึ้นจนเขากำแทบไม่รอบ เซฮุนก็คงรู้จึงคลายมือออกไป ลู่หานปล่อยกำมือออก
ลุกขึ้นยืนแล้วผลักคนที่นั่งอยู่ให้นอนเอนลงตามความยาวของโซฟาตากลมมองแกนกายที่ผงาดตั้งชันเต็มที่ที่กำลังกระดกไหวน้อยๆเหมือนมีชีวิต
สูดหายใจเข้าปอดแรงๆอีกครั้งแล้วก้าวตามขึ้นมาบนโซฟา
เซฮุนใช้ข้อศอกยันตัวเองไว้พร้อมกับดูการกระทำของร่างเล็กๆไปด้วย ลู่หานหันหลังให้เขา
มือเล็กข้างนึงใช้ประคองยันตัวเองไว้กับหน้าขาของเซฮุน ส่วนอีกข้างกำลังจับประคองแกนกายแกร่ง พยามยามอย่างสุดความสามารถที่จะให้มันเสียบตรงกับช่องทางของตน
กายบางกระตุกสั่นเทิ่มทันทีเมื่อรับรู้ถึงส่วนปลายที่เข้ามาเยือนแล้ว ความเจ็บทำให้เกิดปฎิกิริยาตอบสนองกลับ
ลู่หานขมิบรัดช่องทางนั้นไว้ทันทีพร้อมกับขืนตัวออกมา ส่งผลให้ส่วนที่กำลังเชื่อมต่อกันหลุดออก
เจ็บอย่างที่คาดไว้เลย แต่ยังไงก็ต้องทำ
ลู่หานรวบรวมความกล้าครู่นึงแล้วเริ่มทำทุกอย่างใหม่ เซฮุนมองแผ่นหลังสั่นๆนั้นด้วยความเอ็นดู ทุกอิริยาบทล้วนอยู่ในสายตาเขาตลอด นี่ลู่หานโง่หรือไร้เดียงสา
หรือพยายามโชว์ความแมนกันแน่
เขารู้แค่ว่ามันน่ารักมาก
น่ารักจนเขาจะทนไม่ไหวเป็นฝ่ายจับสวนกระแทกเข้าไปแรงๆ ถ้าไม่กลัวว่าคนตัวเล็กจะเจ็บจนหมดสนุก
“อ๊ะ” ลู่หานล้มลงแผ่นหลังทับกับอกว้างของคนเบื้องล่างอย่างไม่ทันตั้งตัวเพราะแรงที่ดึงเขาลงมาอย่างกะทันหัน
“ถ้าไม่รู้ก็ถาม ไม่ต้องอวดเก่ง” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูเบาๆ ลู่หานไม่ชอบให้ใครมาสอนหรอกนะ โดยเฉพาะคนที่อายุน้อยกว่า แต่เซฮุนชอบทำเป็นสอนเขาหลายรอบแล้ว ทำไมจะทำไม่เป็น กะอีแค่ยัดมันเข้าไปแล้วกระแทกๆ เจ็บหน่อยแค่ตอนแรกแต่มันไม่ถึงตายหรอกน่า
ร่างเล็กรีบยันตัวเองให้ลุกขึ้นเพื่อสานต่อเจตนารมณ์ให้เสร็จๆไป
“จริงๆเลยน้า” ไม่ทันที่ลู่หานจะลุกขึ้นด้วยซ้ำก็โดนร่างที่ดูแกร่งกว่าพลิกมาอยู่ใต้ร่างซะก่อน ตอนนี้กลายเป็นลู่หานเองที่เป็นฝ่ายนอนมองอีกฝ่าย ฝ่ามืออุ่นๆลูบไล้ไปตามโครงหน้าหวานแผ่วเบา ก่อนจะก้มลงจุมพิตตรงหน้าผาก
“อย่าทำหน้าเหมือนจะต่อยผมงี้สิ วันนี้เห็นแล้ว ผมสู้ไม่ไหวหรอก” วันนี้
งั้นแสดงว่าเซฮุนไปเที่ยวที่เดียวกับเขานะสิ มันไม่ได้เป็นที่ๆวัยรุ่นจะไปเที่ยวเลยนะ
“นาย อ๊ะ” ไม่ทันจะได้ถามสิ่งที่สงสัยออกไปด้วยซ้ำ ร่างทั้งร่างก็ลอยขึ้นมาจากโซฟาทันที ลู่หานตกใจจนต้องผวากอดคออีกคนไว้
“ไปทำดีๆในห้อง แล้วไม่ต้องดิ้นนะ ตัวไม่ได้เบาเท่าไหร่
แขนผมหมดแรงขึ้นมาพี่อาจจะไม่ได้เจ็บแค่โดนผมอัดตูด” เซฮุนอุ้มลู่หานขึ้นมาในท่าเจ้าสาว พร้อมกับขู่สำทับไปซึ่งลู่หานก็ให้ความร่วมมืออย่างดี
ขายาวก้าวเข้าไปยังห้องฝั่งตัวเองที่ใกล้กว่า แล้ววางร่างเล็กๆลงบนเตียง
“รออยู่นี่ก่อน ไม่ต้องรีบ ยังไงผมก็เอาพี่อยู่แล้ว” ขายาวรีบก้าวออกไปจากห้อง ปล่อยลู่หานไว้คนเดียวกับความสงสัย จะไปไหนของเค้านะ ไม่รีบมันก็ลงหมดสิ เขาต้องเสียเวลาปลุกมันอีกเหรอเนี่ย แล้วเมื่อไหร่จะได้นอน
ไม่นานร่างสูงที่ไร้สิ่งบดบังร่างกายก็ก้าวเข้ามาพร้อมกับสิ่งของนึงในมือ ออกไปเพื่อไปเอาไอ้นี่น่ะนะ
“ปกติเวลาเขาทำกัน
ต้องใช้เจลที่ซื้อมาจากร้านขายยาทางตรงนั้นก่อน เพื่อช่วยหล่อลื่น ทำกับผู้ชายไม่เหมือนกับผู้หญิง
รูของพี่มันไม่มีอะไรหล่อลื่นตามธรรมชาติแบบผู้หญิง ต้องเตรียมดีๆก่อนพรวดพราดเอาเข้าไป เกิดแหกขึ้นมาดีไม่ดีคนที่ได้เห็นของพี่อาจไม่ได้มีแค่ผมก็ได้
ผมไม่ได้คิดว่าจะได้ทำกับพี่เลยไม่ได้ซื้อเตรียมไว้ ใช้ไอ้นี่แก้ขัดก่อนละกัน”
ขวดโลชั่นทาผิวถูกชูขึ้นมาหลังการอธิบายยาวเหยียด ลู่หานรู้ตั้งแต่คำว่าหล่อลื่นแล้ว พูดอธิบายหน้าตาเฉยอยู่ได้
คนตัวเล็กทั้งอายทั้งโกรธจึงยื้อฉวยโลชั่นนั้นมาบีบใส่มือตัวเองแล้วป้ายลงตรงส่วนนั้นตามที่อีกคนบอก
เซฮุนส่ายหัวเบาๆกับท่าทีของคนตรงหน้า บอกเขาทีว่านี่คือประธานบริษัท ทั้งอวดเก่ง ทั้งดื้อ ร่างกายเด็กแล้วนิสัยก็ยังเด็กอีก
“โอ๊ะ”
ร่างเล็กถูกผลักราบลงบนเตียงก่อนที่จะเริ่มต้นปลุกแกนกายของเซฮุนให้ลุกอีกครั้ง ทันทีที่หลังแตะพื้นขาเรียวก็ถูกพับให้ตั้งชันขึ้น ตามด้วยแขนแก่งที่ช้อนสะโพกกลมขึ้นเบาๆแล้วรองมันด้วยหมอนที่เซฮุนหยิบมาจากหัวนอน
“ถ้าทำไม่เป็นก็อยู่นิ่งๆ บอกแล้วไงไม่ต้องอวดเก่ง”
ลู่หานกระพริบตาปริบๆมองคนที่กำลังทำตัวเป็นอาจารย์สอนเรื่องอย่างว่าให้เขาตอนนี้ แม้ไม่พอใจแต่ก็ไม่รู้ว่าพูดอะไรออกไปดี
จึงทำได้เพียงนอนนิ่งๆปล่อยให้อีกคนจัดท่าทางได้ตามใจ
พร้อมกับเบือนหน้าหนีไปอีกทางเมื่อเซฮุนหันมาสบตา
เด็กดื้อคือเด็กฉลาด แต่ผู้ใหญ่ดื้อมีทางเดียวคือต้องกำราบ เซฮุนยิ้มให้กับท่าทีน่าเอ็นดูนั่น
ก่อนจะเริ่มบีบครีมชโลมตามนิ้วมือตัวเองพร้อมกับป้ายที่ช่องทางนั้นของลู่หานอีกรอบ เนื้อครีมเย็นๆที่กระทบผิวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งได้เหมือนกัน
“ตั้งใจหน่อยสิ คราวหลังจะได้ทำเองเป็น”
ลู่หานหันมาถลึงตาใส่ไอ้คนที่นั่งอยู่ ไม่นึกเลยว่าคนเย็นชาอย่างหมอนี่ บทจะกวนก็น่าถีบไม่น้อย
ท่าทีเหล่านั้นไม่ได้ทำให้เซฮุนเกรงเลย มันทำให้คนตัวเล็กนี่น่ารังแกกว่าเดิมด้วยซ้ำ
มือข้างที่ว่างลูบผมนุ่มที่ปิดหน้าผากคนที่นอนอยู่ให้เปิดขึ้น โน้มใบหน้าลงไปกดจูบหนักๆ แล้วไล่พรมหอมลงมาทั่วปรางแก้มข้างนึงก่อนจะมาหยุดด้วยการจุ๊บเบาๆที่ริมฝีปากอิ่ม ไม่มีการล่วงล้ำภายในใดๆทั้งสิ้นก่อนผละออกมานิดนึงพอให้ตามองสบตาคมได้
“พร้อมนะครับคนดี”
ริมฝีปากสีเยลลี่ถูกช่วงชิงอีกครั้ง
พร้อมกับเรียวลิ้นที่แทรกเข้าไปไล่กวาดต้อนความหวานด้วยความปรารถหนาที่เหมือนจะมากกว่าทุกครั้ง
เสียงจ๊วบจ๊าบจากการดูดดึงได้ยินชัดในมโนสำนึกจนลู่หานอดที่จะอายไม่ได้ แต่ดูท่าว่าอีกคนไม่สนใจมัน
มือแกร่งลูบสะปะสะปะตามผิวการเรียบเนียนลื่นมือ
ลูบต่ำลงมาเรื่อยๆจนมาถึงแกนกายขนาดเหมาะมือที่แค่เขาแตะนิดเดียวก็สู้มือขึ้นมาแล้ว
เซฮุนถอนจูบออกแล้วพรมริมฝีปากซับลงมาเรื่อยๆจนถึงเม็ดทับทิมเม็ดเล็ก
ลิ้นชื้นถูกทำหน้าที่ทันทีโดยการถูกส่งไปแตะเบาๆที่ตุ่มนั่นก่อนที่จะดูดดึงจนเนื้อส่วนนั้นนูนติดปากขึ้นมา
ร่างกายของลู่หานสะท้านไปตามการปลุกเร้านั้นแต่ทว่ากลับไม่มีเสียงใดๆหลุดออกมาให้ได้ยินเลย
ความสงสัยทำให้เซฮุนต้องหยัดตัวขึ้นดูแล้วก็พบว่ามือทั้งสองข้างของลู่หานถูกใช้ปิดปากอยู่ พร้อมกับการที่หลับตาปี๋ไปด้วย
ดื้อด้านจริงแหละ
ไม่เป็นไรทนได้ทนไป
“อื้อออ”
โพรงปากอุ่นร้อนถูกครอบลงบนแกนกายแทนมือแกร่งที่กำลังชักมันขึ้นลงอยู่ก่อนหน้า
ความเสียวจากการที่ถูกฟันคมที่จงใจแกล้งให้ขูดลงกับส่วนปลายทำให้เสียงอื้ออึงส่งออกมาจากลำคอ ซึ่งนั่นเรียกความพอใจให้กับคนกระทำอย่างมาก เซฮุนปลุกเร้าคนเบื้องล่างด้วยจังหวะที่หนักและเร็วขึ้น
“ฮืออ อ๊ะ อ๊ะ…”
ดื้อไปก็เท่านั้นอย่างที่เซฮุนว่าแหละ
เมื่อเวลาผ่านไปบวกกับการปรนเปรอดีเยี่ยมทำให้ความรู้สึกกระเจิดกระเจิงเข้ามาแทนที่สติ
ลู่หานก็ทนไม่ได้อีกต่อไปมือเล็กปล่อยปากให้เป็นอิสระ เปลี่ยนตำแหน่งมาวางขยุ้มกลุ่มผมสีดำแทน เสียงหวานถูกส่งออกมาอย่างไม่มีการกักกั้น
และยิ่งครางกระชั้นถี่ขึ้นตามความปรารถนาที่ใกล้ถึงฝั่งฝัน สมองของลู่หานกำลังขาวโพลนมือเล็กที่กำอยู่บนผมอีกฝ่าย ถูกเปลี่ยนมาเป็นผลักคนที่กำลังขยับโพรงปากร้อนๆครอบตามลำแกนกายอยู่ออกก่อนที่จะทนไม่ไหว
“มะ อ๊ะ ไม่
หวะ” อย่างเซฮุนมีเหรอจะทำตาม
กลับยิ่งเพิ่มจังหวะรูดรั้งขึ้นลงให้เร็วขึ้นอีก ทั้งมือแกร่งก็มาช่วยขยับด้วย แล้วสุดท้ายเป็นลู่หานเองที่ทนไม่ไหว ธารอุ่นร้อนปล่อยสู่ปากอีกคนเต็มๆ และมันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเซฮุนเลย เขาก็แค่กลืนลงไป แถมยังเลียเก็บทุกหยาดหยดซะเกลี้ยง
ลู่หานหอบจนตัวโยน
ทั้งเหนื่อยและเพลียกับการปลดปล่อยที่เพิ่งผ่านไป
ยอมรับเลยไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปรนเปรอเขาได้ถึงใจขนาดนี้มาก่อน เซฮุนเหมือนรู้จุดทุกอย่างว่าทำตรงไหนจังหวะแบบใดถึงจะรู้สึกดี อาจเป็นเพราะว่าเป็นผู้ชายด้วยกันด้วยละมั้ง คิดมาถึงตรงนี้ลู่หานก็รู้สึกละอายใจไม่น้อยที่ต้องจำตกเป็นเบี้ยล่างของผู้ชายด้วยกัน
“อื้อออ”
ยังไม่ทันหายใจได้ทั่วปอด
ปากบางก็ถูกประกบปิดอีกครั้ง
รสชาติเฝื่อนๆเป็นสิ่งที่ต่อมรับรสสัมผัสได้ เซฮุนแบ่งปันรสของเขาเองให้ลิ้มชิมมันด้วย แม้จะไม่เต็มใจและอายแสนอายขนาดไหนแต่ในที่สุดเมื่อถูกลิ้นร้อนดันเอามันเข้ามาเรื่อยๆลู่หานก็จำต้องกลืนลงไป เล่นบ้าอะไรเนี่ย
“หวานดีมั้ยครับ”
มันเป็นประโยคบอกเล่า หวานห่าอะไรล่ะ
ลู่หานได้แต่ตอบในใจแถมยังไม่กล้ามองสีหน้ากวนๆของคนที่อยู่ด้านบนด้วย
ใบหน้าหวานผินหน้าออกไปอีกทาง
จึงไม่รู้ตัวเลยว่าเซฮุนมองเขาด้วยสายตาแบบไหน
พี่ลู่หานแดงไปทั้งตัว อกบางกระเพื่อมขึ้นลงถี่ๆกับอาการหอบน้อยๆ มันน่ารักจนเขาอยากรีบทำให้แตกเป็นเสี่ยงๆ แต่ก็คงยังอยากทะนุถนอมไว้
เซฮุนไม่ได้โปรดปรานการร่วมรักกับผู้ชายมากนัก แต่ก็เคยมีบ้างส่วนใหญ่คนที่เข้าหาเขาก็พวกมีประสบการณ์แล้วทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องสอนอะไรชักนำอะไรมาก ลีลาพวกนั้นก็ถือว่าเด็ดถึงใจ เขาไม่เคยกังวลเลยว่าจะทำให้คู่นอนเหล่านั้นพอใจได้ไหม ก็แค่ทำไปตามสัญชาตญาณ
แต่ตอนนี้กับลู่หานที่ทำท่าทางเชี่ยวชาญตั้งแต่แรกแต่กลับเดียงสาเป็นที่สุด กำลังทำให้เขาเป็นกังวล
“เจ็บหน่อยนะครับ”
เสียงทุ้มกระซิบเบาๆที่ข้างหูพร้อมกับความชื้นที่แลบเลียตรงติ่งหูเล็ก ลู่หานขนลุกซู่ทั้งตัว เรียวขาถูกยกขึ้นมาจนแทบชิดหน้าอก เผยให้เห็นช่องทางเร้นลับที่กำลังลอยเด่นสูงขึ้นมา เซฮุนชโลมนิ้วมือด้วยโลชั่นอีกครั้ง
แล้วกดวนๆนวดเบาๆบนจีบริ้วเหล่านั้นเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้อีกฝ่าย
“ฮึก อือออ”
ความเจ็บจี๊ดค่อยๆแทรกเข้ามาภายในร่างกาย
เสียงหวานไม่ทันได้เปล่งออกไปด้วยซ้ำก็ถูกคนที่กำลังรังแกปิดปากไว้อีก
เซฮุนใช้รสจูบปลอบประโลมร่างเล็กไว้โดยที่นิ้วก็ทำหน้าที่ของตัวเองไปเรื่อยๆ รู้ว่าลู่หานเจ็บ แต่พี่ช่วยอดทนหน่อยนะครับ
นิ้วเรียวควานไปรอบๆเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง
และจากสองเป็นสาม ส่วนมืออีกข้างที่ว่างก็ช่วยปลุกเร้าอารมณ์ตัวเองไปด้วย
เมื่อรู้สึกว่าแรงบีบรัดเริ่มคลายตัวลง
นิ้วทั้งสามจึงถอนออก
ส่งผลให้เกิดเสียงครางฮือจากคนตัวเล็กขึ้นมาอีกรอบ
ความคับแน่นยิ่งกว่าเดิมถูกสอดใส่เข้ามาอีกครั้ง เพราะความเจ็บสติจึงถูกดึงกลับมาจนหมด
ลู่หานรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนที่ค่อยขยับเข้ามาเรื่อยๆ จังหวะไม่รีบร้อนเหมือนต้องการรอให้เขาปรับตัวได้ก่อน แต่ถึงกระนั้นก็ยังเจ็บอยู่ดี
ทั้งเจ็บและทั้งอาย
ตอนนี้ตัวเขาเองก็ไม่ต่างจากโสเภณีคนนึง
ลู่หานแต่งงานเพราะเงินและตอนนี้ได้กลายเป็นโสเภณีอย่างสมบูรณ์แบบ ดวงตาปรือปรอยหลับลง ถึงจะรู้สึก
ได้ยินหมด
แต่ขอสักนิดขอแค่ปิดประสาทสัมผัสส่วนนึงได้ก็ยังดี
จังหวะการสอดใส่เริ่มต้นขึ้นเมื่อส่วนกลางของร่างกายเชื่อมต่อเป็นอันเดียวกัน
ทุกการเคลื่อนไหวของเซฮุนร่างเล็กๆก็ขยับโยกไปด้วย มือเล็กจับผ้าปูเตียงไว้แน่น ริมฝีปากนุ่มนิ่มถูกความคมของฟันกัดจนเลือดซิบ
และหยาดน้ำใสๆที่ไหลหยดออกมาตามหางตาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ กับคนที่อวดเก่งคนนี้เซฮุนควรจะรู้สึกว่าภาพนั้นมันน่ารักจนเขาอยากทำให้มันแตกเป็นเสี่ยงๆสิ แต่ทำไมตอนนี้เขากลับรู้สึกเศร้า
นิ้วโป้งถูกส่งไปเกลี่ยเช็ดคราบรอยน้ำตาออกจากดวงหน้าหวาน พร้อมกับจังหวะการสอดใส่ที่หยุดลง
เซฮุนไม่อยากเห็นน้ำตาของอีกฝ่ายไปมากกว่านี้ แต่ถึงกระนั้นแล้วหยาดน้ำใสก็ยังไหลไม่หยุดอยู่ดีทั้งที่ดวงตายังปิดสนิท ยิ่งเซฮุนเช็ดมันออกมากเท่าไหร่มันยิ่งไหลหนักขึ้นกว่าเดิม จะเป็นไรไหมถ้าเซฮุนอยากจะร้องไห้ตาม
“พี่ไม่อยากทำผมก็จะหยุด แต่ขอร้องนะครับพี่อย่าร้องไห้อีกเลย”
ขอโทษคร้าบบบบที่ทำให้ผิดหวัง แต่มันยังไม่จบนะจุ๊บุ๊ อย่าลืมไปอ่านต่อเน้อ