NC Cloud Heart HUNHAN

Cloud Heart  NC 

                ม่านตากลมโตขยายขึ้นนิดนึงกับคำตอบที่ได้รับ  แต่มันแค่นิดนึงและครู่เดียวเท่านั้นจริงๆ  จนอีกคนไม่ทันเห็นด้วยซ้ำ  คำถามที่ถามออกไปไม่ใช่เพราะไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่า “เซ็กส์” มันต้องทำแบบไหน  ไม่ว่าจะเป็นเซ็กส์ระหว่างชายหญิง  หญิงหญิง  หรือแม้กระทั่ง  ชายชาย  ย่อมใช้หลักการเดียวกันหมด  แต่ที่ถามเพราะเขาเองไม่รู้วว่ารสนิยมของเซฮุนเป็นแบบไหน  และจากคำตอบที่ได้รับมา  ลู่หานรู้แล้วว่าบทบาทของตัวเองคืออะไร  ฝ่ายรองรับอารมณ์ดิบตามสถานะที่ระบุในใบทะเบียนสมรส

                ใบหน้าหวานพยักขึ้นลงเบาๆ  เป็นการบ่งบอกว่ารับรู้และเข้าใจแล้ว  อกบางยกสูงขึ้นเพื่อรองรับเอาอากาศเย็นๆจากเครื่องปรับอากาศเข้ามาให้เต็มปอด  พยายามบังคับมือเรียวไม่ให้มันสั่นระริกเมื่อต้องปลดอาภรณ์เพียงผืนเดียวที่ปกปิดร่างกายอยู่

                สายตาจาบจ้วงไม่มีปิดบังไล่โลมเลียไปเก็บรายละเอียดกายขาวโพลนที่ประจักษ์ตรงหน้า  ค่อยๆไล่สายตาราวกับกำลังละเลียดชิมขนมหวานชิ้นโปรด  ใบหน้าหวานที่พยายามทำให้นิ่งที่สุดกำลังแซมไปด้วยริ้วสีแดงจางๆ  แต่กระนั้นก็ไม่ยอมละสายตาไปไหน  ยังจ้องมองทุกอิริยาบทของอีกฝ่าย

                เซฮุนแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความเคยตัวเวลาเจอของถูกใจ  ร่างกายนั้นมันน่าหลงไหลอย่างที่เขาเองจินตนาการถึงบ่อยๆไม่มีผิด ลู่หานเป็นผู้ชายที่ร่างกายเหมือนผู้ชายแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น  นอกจากหน้าจะหวานแล้วร่างกายยังดูบอบบางอ้อนแอ้น  ไหล่แคบๆทำให้ร่างทั้งร่างดูเล็กมาก เพียงแค่ส่วนเว้าส่วนโค้งและหน้าอกไม่เหมือนผู้หญิงแค่นั้นเอง    เอวบางๆนั่นถ้าจับรวบมันจะเหมาะมือดีแค่ไหน ผิวเนียนๆคงเต็มไปด้วยริ้วรอยแน่ยามเขาลงความปรารถนาไป  แค่คิดความกำหนัดของเซฮุนก็ถูกปลุกขึ้นอย่างง่ายดาย  ร้ายจริงๆเลยนะลู่หาน

                “ถอดแต่ของตัวเองแล้วมันจะทำได้ไงละครับ”

                แขนยาวยกชูขึ้นเหมือนเด็กๆก่อนจะยกยิ้มอย่างพอใจอีกครั้ง  เมื่อสองมือเล็กที่เคยปกปิดส่วนของสงวนของคนตัวเล็กไว้ยื่นมาจับชายเสื้อยืดสีดำของเซฮุน  แล้วรูดมันขึ้นให้พ้นร่าง  จังหวะทีเสื้อพ้นหัว  เซฮุนได้ทีแลบลิ้นเลียตุ่มทับทิมที่บังเอิญลอยอยู่ตรงตำแหน่งพอดี  จนร่างเล็กขนลุกซู่ทันที  ใบหน้าเจ้าเล่ห์บ่งบอกความพอใจชัดเจนที่แกล้งอีกคนได้

                ไม่นานก็อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่  ลู่หานได้เห็นอีกฝ่ายชัดเจน  ร่างสูงโปร่งที่ติดจะผอมบางไปนิดแต่กลับมีกล้ามเนื้อพองาม  เมื่อเทียบกับตัวเองแล้วมันน่าอิจฉาชะมัด  ไหล่กว้างๆรับกันดีกับกระดูกไหปลาร้า  เซ็กซี่เหมือนนายแบบชุดว่ายน้ำตามนิตยสาร  ลู่หานมองไล่มาจนถึงแท่งปลายประสาทที่เป็นจุดศูนย์รวมเส้นเลือด ซึ่งเหมือนกำลังมีชีวิตขึ้นมาช้าๆ  รู้สึกจุกขึ้นมาทันทีเมื่อคิดว่าอีกไม่นานขนาดมันต้องเพิ่มขึ้นกว่าเดิมและจะมาอยู่ในตัวเขา

                “มองขนาดนั้นจับกินเลยก็ได้นะครับ”

                สีหน้าหวาดๆกับการแอบกลืนน้ำลายลงคอของร่างเล็กตรงหน้า  เซฮุนอดที่จะแกล้งไม่ได้จริงๆ  ไม่เคยมีคู่นอนคนไหนที่ใจกล้ามองจ้องสำรวจเขานานเช่นนี้มาก่อนมีเซ็กส์กัน  เช่นเดียวกันเขาเองก็ไม่เคยเขาเองก็ไม่เคยสำรวจร่างกายคู่นอนคนไหนนานขนาดนี้  มีแต่ลอกคราบกันเสร็จก็ทุ่มลงเตียงทั้งนั้น

                “จะทำตรงนี้เลยเหรอ”

                  ลู่หานอยู่ในท่าคุกเข่ากับพื้น  แทรกตัวอยู่ตรงกลางระหว่างขาเซฮุน เพื่อเตรียมพร้อมทำให้มันตั้งตามคำสั่งของคนคุมเกมส์  มือเล็กที่กำลังยื่นไปสัมผัสส่วนแกนกายของคนที่นั่งอยู่บนโซฟาชะงักค้างทันที

                “จะทำตรงไหน  ยังไงซะ  ผลทีได้ออกมามันก็เหมือนกันแหละ”

                “งั้นก็ตามใจล่ะนะ”

                มือเล็กกำรอบแกนกายแบเก้ๆกังๆสุดๆ แล้วขยับชักขึ้นลงเบาๆ  ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าเก้อเขินขนาดไหน  ยิ่งเพ็งความตั้งใจไปเพื่อจะทำให้มันตั้งไวๆ  ทั้งที่ทำใจแข็งไว้แค่ไหนแต่มือไม้มันกลับพาลอ่อนไปหมด

                เมื่อก่อนเซฮุนติดลู่หานจะตาย  อาบน้ำด้วยกันทุกครั้งเวลาที่พ่อพามาเที่ยวเกาหลี  มันก็คล้ายกันล่ะน่า  เคยเห็นมาหมดแล้ว  ปลอบใจตัวเองไปด้วยมือเล็กก็ทำงานไปด้วย  ลู่หานสะดุ้งทันทีเมื่อรู้สึกได้ว่ามีมือใหญ่ๆมากุมรอบมือเขาและช่วยกันทำงาน  มือเล้กที่แนบกับส่วนนั้นมากขึ้นรู้สึกได้เลยว่ามันมีความเปลี่ยนแปลงไป  มือแกร่งอีกข้างที่ว่าง  ส่งมาเชยคางลู่หานให้สบตากับคนที่อยู่สูงกว่า  ซึ่งใบหน้าหวานก็ยอมเงงยขึ้นไม่มีอิดออด

                สายตาที่ส่งมามันช่างเต็มไปด้วยความปรารถนาที่พยายามสะกัดกั้นไว้ไม่ให้ประทุเร็วเกินไป  เซฮุนเปลี่ยนตำแหน่งมือจากคางเรียวเป็นโอบรอบท้ายทอยคนที่อยู่เบื้องล่างแล้วประกบริมฝีปากสีพีชลงไปกับเยลลี่สีชมพูเบื้องหน้า  โดยธรรมชาติ  ริมฝีปากของลู่หานจะเผยอน้อยๆอยู่แล้วเวลาเผลอ  จึงเป็นการง่ายที่ลิ้นร้อนจะล้วงล้ำสู่โพรงปากทันที  เซฮุนเลาะเล็มทุกสิ่งที่อยู่ภายในกวาดต้อนกอบโกนความหวานมาป็นของตัวเอง  ไม่มีการขัดขืนใดๆจากลู่หาน  รวมทั้งไม่มีการตอบสนองใดๆเลย

                “ทำเหมือนเวลาจูบกับเมียน่ะ  ทำเป็นมั้ย  เป็นคนอย่างทำเหมือนตุ๊กตายาง”

                ทนไม่ได้จริงๆที่รสจูบของตนไม่ได้รับความร่วมมือ  เซฮุนเลยต้องสอน  เป็นคนแท้ๆทำไมต้องโคปเป็นตุ๊กตายาง  ถ้ายังไม่มีความรู้สึกแบบนี้ก็ดีเลยเขาจะได้ทำให้มันแรงๆสมใจอยาก  เพราะยังไงตุ๊กตามันคงไม่ประท้วงว่าเจ็บๆกับเขาหรอก

                ใบหน้าหล่อโน้มเข้าไปหาเยลลี่นั้นใหม่  คราวนี้ไม่รีบร้อนสอดลิ้นเข้าไป  แต่กลับดูดดึงและเล็มเลียตามริมฝีปากด้านนอกก่อน  จนอีกคนดูเหมือนจะคล้อยตามจึงเริ่มส่งเรียวลิ้นเข้าไปสำรวจใหม่  และก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี  ลิ้นเล็กๆนั่นค่อยๆหยอกล้อกับลิ้นของเค้าและเปลี่ยนเป็นความร้อนแรงเพิ่มขึ้นตามเวลา 

                “อืมม”  เซฮุนครางในลำคออย่างพอใจ  ก่อนถอนริมฝีปากออกมาเมื่อโพรงปากหวานนั่นถูกเขาเก็บเกียวน้ำหวานจนอีกคนหายใจไม่ทัน

                มันพร้อมจะใช้งานแล้ว  ลู่หานรู้สึกว่ามือแน่นคับขึ้นจนเขากำแทบไม่รอบ  เซฮุนก็คงรู้จึงคลายมือออกไป  ลู่หานปล่อยกำมือออก ลุกขึ้นยืนแล้วผลักคนที่นั่งอยู่ให้นอนเอนลงตามความยาวของโซฟาตากลมมองแกนกายที่ผงาดตั้งชันเต็มที่ที่กำลังกระดกไหวน้อยๆเหมือนมีชีวิต  สูดหายใจเข้าปอดแรงๆอีกครั้งแล้วก้าวตามขึ้นมาบนโซฟา

                เซฮุนใช้ข้อศอกยันตัวเองไว้พร้อมกับดูการกระทำของร่างเล็กๆไปด้วย  ลู่หานหันหลังให้เขา  มือเล็กข้างนึงใช้ประคองยันตัวเองไว้กับหน้าขาของเซฮุน  ส่วนอีกข้างกำลังจับประคองแกนกายแกร่ง  พยามยามอย่างสุดความสามารถที่จะให้มันเสียบตรงกับช่องทางของตน  กายบางกระตุกสั่นเทิ่มทันทีเมื่อรับรู้ถึงส่วนปลายที่เข้ามาเยือนแล้ว  ความเจ็บทำให้เกิดปฎิกิริยาตอบสนองกลับ  ลู่หานขมิบรัดช่องทางนั้นไว้ทันทีพร้อมกับขืนตัวออกมา  ส่งผลให้ส่วนที่กำลังเชื่อมต่อกันหลุดออก 

                เจ็บอย่างที่คาดไว้เลย  แต่ยังไงก็ต้องทำ  ลู่หานรวบรวมความกล้าครู่นึงแล้วเริ่มทำทุกอย่างใหม่  เซฮุนมองแผ่นหลังสั่นๆนั้นด้วยความเอ็นดู  ทุกอิริยาบทล้วนอยู่ในสายตาเขาตลอด  นี่ลู่หานโง่หรือไร้เดียงสา หรือพยายามโชว์ความแมนกันแน่  เขารู้แค่ว่ามันน่ารักมาก  น่ารักจนเขาจะทนไม่ไหวเป็นฝ่ายจับสวนกระแทกเข้าไปแรงๆ  ถ้าไม่กลัวว่าคนตัวเล็กจะเจ็บจนหมดสนุก

                “อ๊ะ”  ลู่หานล้มลงแผ่นหลังทับกับอกว้างของคนเบื้องล่างอย่างไม่ทันตั้งตัวเพราะแรงที่ดึงเขาลงมาอย่างกะทันหัน

                “ถ้าไม่รู้ก็ถาม  ไม่ต้องอวดเก่ง”  เสียงทุ้มกระซิบข้างหูเบาๆ  ลู่หานไม่ชอบให้ใครมาสอนหรอกนะ  โดยเฉพาะคนที่อายุน้อยกว่า  แต่เซฮุนชอบทำเป็นสอนเขาหลายรอบแล้ว  ทำไมจะทำไม่เป็น  กะอีแค่ยัดมันเข้าไปแล้วกระแทกๆ  เจ็บหน่อยแค่ตอนแรกแต่มันไม่ถึงตายหรอกน่า  ร่างเล็กรีบยันตัวเองให้ลุกขึ้นเพื่อสานต่อเจตนารมณ์ให้เสร็จๆไป

                “จริงๆเลยน้า”  ไม่ทันที่ลู่หานจะลุกขึ้นด้วยซ้ำก็โดนร่างที่ดูแกร่งกว่าพลิกมาอยู่ใต้ร่างซะก่อน  ตอนนี้กลายเป็นลู่หานเองที่เป็นฝ่ายนอนมองอีกฝ่าย  ฝ่ามืออุ่นๆลูบไล้ไปตามโครงหน้าหวานแผ่วเบา  ก่อนจะก้มลงจุมพิตตรงหน้าผาก

                “อย่าทำหน้าเหมือนจะต่อยผมงี้สิ  วันนี้เห็นแล้ว  ผมสู้ไม่ไหวหรอก”  วันนี้  งั้นแสดงว่าเซฮุนไปเที่ยวที่เดียวกับเขานะสิ  มันไม่ได้เป็นที่ๆวัยรุ่นจะไปเที่ยวเลยนะ 

                “นาย  อ๊ะ” ไม่ทันจะได้ถามสิ่งที่สงสัยออกไปด้วยซ้ำ  ร่างทั้งร่างก็ลอยขึ้นมาจากโซฟาทันที  ลู่หานตกใจจนต้องผวากอดคออีกคนไว้

                “ไปทำดีๆในห้อง  แล้วไม่ต้องดิ้นนะ  ตัวไม่ได้เบาเท่าไหร่  แขนผมหมดแรงขึ้นมาพี่อาจจะไม่ได้เจ็บแค่โดนผมอัดตูด”  เซฮุนอุ้มลู่หานขึ้นมาในท่าเจ้าสาว  พร้อมกับขู่สำทับไปซึ่งลู่หานก็ให้ความร่วมมืออย่างดี  ขายาวก้าวเข้าไปยังห้องฝั่งตัวเองที่ใกล้กว่า  แล้ววางร่างเล็กๆลงบนเตียง

                “รออยู่นี่ก่อน  ไม่ต้องรีบ ยังไงผมก็เอาพี่อยู่แล้ว”  ขายาวรีบก้าวออกไปจากห้อง  ปล่อยลู่หานไว้คนเดียวกับความสงสัย  จะไปไหนของเค้านะ  ไม่รีบมันก็ลงหมดสิ  เขาต้องเสียเวลาปลุกมันอีกเหรอเนี่ย  แล้วเมื่อไหร่จะได้นอน

                ไม่นานร่างสูงที่ไร้สิ่งบดบังร่างกายก็ก้าวเข้ามาพร้อมกับสิ่งของนึงในมือ  ออกไปเพื่อไปเอาไอ้นี่น่ะนะ

                “ปกติเวลาเขาทำกัน  ต้องใช้เจลที่ซื้อมาจากร้านขายยาทางตรงนั้นก่อน  เพื่อช่วยหล่อลื่น  ทำกับผู้ชายไม่เหมือนกับผู้หญิง  รูของพี่มันไม่มีอะไรหล่อลื่นตามธรรมชาติแบบผู้หญิง  ต้องเตรียมดีๆก่อนพรวดพราดเอาเข้าไป  เกิดแหกขึ้นมาดีไม่ดีคนที่ได้เห็นของพี่อาจไม่ได้มีแค่ผมก็ได้  ผมไม่ได้คิดว่าจะได้ทำกับพี่เลยไม่ได้ซื้อเตรียมไว้  ใช้ไอ้นี่แก้ขัดก่อนละกัน”

                ขวดโลชั่นทาผิวถูกชูขึ้นมาหลังการอธิบายยาวเหยียด  ลู่หานรู้ตั้งแต่คำว่าหล่อลื่นแล้ว  พูดอธิบายหน้าตาเฉยอยู่ได้  คนตัวเล็กทั้งอายทั้งโกรธจึงยื้อฉวยโลชั่นนั้นมาบีบใส่มือตัวเองแล้วป้ายลงตรงส่วนนั้นตามที่อีกคนบอก

                เซฮุนส่ายหัวเบาๆกับท่าทีของคนตรงหน้า  บอกเขาทีว่านี่คือประธานบริษัท  ทั้งอวดเก่ง ทั้งดื้อ  ร่างกายเด็กแล้วนิสัยก็ยังเด็กอีก

                “โอ๊ะ”  ร่างเล็กถูกผลักราบลงบนเตียงก่อนที่จะเริ่มต้นปลุกแกนกายของเซฮุนให้ลุกอีกครั้ง  ทันทีที่หลังแตะพื้นขาเรียวก็ถูกพับให้ตั้งชันขึ้น  ตามด้วยแขนแก่งที่ช้อนสะโพกกลมขึ้นเบาๆแล้วรองมันด้วยหมอนที่เซฮุนหยิบมาจากหัวนอน

                “ถ้าทำไม่เป็นก็อยู่นิ่งๆ  บอกแล้วไงไม่ต้องอวดเก่ง”

                ลู่หานกระพริบตาปริบๆมองคนที่กำลังทำตัวเป็นอาจารย์สอนเรื่องอย่างว่าให้เขาตอนนี้  แม้ไม่พอใจแต่ก็ไม่รู้ว่าพูดอะไรออกไปดี  จึงทำได้เพียงนอนนิ่งๆปล่อยให้อีกคนจัดท่าทางได้ตามใจ  พร้อมกับเบือนหน้าหนีไปอีกทางเมื่อเซฮุนหันมาสบตา

                เด็กดื้อคือเด็กฉลาด  แต่ผู้ใหญ่ดื้อมีทางเดียวคือต้องกำราบ  เซฮุนยิ้มให้กับท่าทีน่าเอ็นดูนั่น  ก่อนจะเริ่มบีบครีมชโลมตามนิ้วมือตัวเองพร้อมกับป้ายที่ช่องทางนั้นของลู่หานอีกรอบ  เนื้อครีมเย็นๆที่กระทบผิวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งได้เหมือนกัน

                “ตั้งใจหน่อยสิ  คราวหลังจะได้ทำเองเป็น”

                ลู่หานหันมาถลึงตาใส่ไอ้คนที่นั่งอยู่  ไม่นึกเลยว่าคนเย็นชาอย่างหมอนี่  บทจะกวนก็น่าถีบไม่น้อย

                ท่าทีเหล่านั้นไม่ได้ทำให้เซฮุนเกรงเลย  มันทำให้คนตัวเล็กนี่น่ารังแกกว่าเดิมด้วยซ้ำ  มือข้างที่ว่างลูบผมนุ่มที่ปิดหน้าผากคนที่นอนอยู่ให้เปิดขึ้น  โน้มใบหน้าลงไปกดจูบหนักๆ  แล้วไล่พรมหอมลงมาทั่วปรางแก้มข้างนึงก่อนจะมาหยุดด้วยการจุ๊บเบาๆที่ริมฝีปากอิ่ม  ไม่มีการล่วงล้ำภายในใดๆทั้งสิ้นก่อนผละออกมานิดนึงพอให้ตามองสบตาคมได้

                “พร้อมนะครับคนดี”

                ริมฝีปากสีเยลลี่ถูกช่วงชิงอีกครั้ง  พร้อมกับเรียวลิ้นที่แทรกเข้าไปไล่กวาดต้อนความหวานด้วยความปรารถหนาที่เหมือนจะมากกว่าทุกครั้ง  เสียงจ๊วบจ๊าบจากการดูดดึงได้ยินชัดในมโนสำนึกจนลู่หานอดที่จะอายไม่ได้  แต่ดูท่าว่าอีกคนไม่สนใจมัน

                มือแกร่งลูบสะปะสะปะตามผิวการเรียบเนียนลื่นมือ  ลูบต่ำลงมาเรื่อยๆจนมาถึงแกนกายขนาดเหมาะมือที่แค่เขาแตะนิดเดียวก็สู้มือขึ้นมาแล้ว  เซฮุนถอนจูบออกแล้วพรมริมฝีปากซับลงมาเรื่อยๆจนถึงเม็ดทับทิมเม็ดเล็ก  ลิ้นชื้นถูกทำหน้าที่ทันทีโดยการถูกส่งไปแตะเบาๆที่ตุ่มนั่นก่อนที่จะดูดดึงจนเนื้อส่วนนั้นนูนติดปากขึ้นมา 

                ร่างกายของลู่หานสะท้านไปตามการปลุกเร้านั้นแต่ทว่ากลับไม่มีเสียงใดๆหลุดออกมาให้ได้ยินเลย  ความสงสัยทำให้เซฮุนต้องหยัดตัวขึ้นดูแล้วก็พบว่ามือทั้งสองข้างของลู่หานถูกใช้ปิดปากอยู่  พร้อมกับการที่หลับตาปี๋ไปด้วย

                ดื้อด้านจริงแหละ ไม่เป็นไรทนได้ทนไป

                “อื้อออ”  โพรงปากอุ่นร้อนถูกครอบลงบนแกนกายแทนมือแกร่งที่กำลังชักมันขึ้นลงอยู่ก่อนหน้า  ความเสียวจากการที่ถูกฟันคมที่จงใจแกล้งให้ขูดลงกับส่วนปลายทำให้เสียงอื้ออึงส่งออกมาจากลำคอ  ซึ่งนั่นเรียกความพอใจให้กับคนกระทำอย่างมาก  เซฮุนปลุกเร้าคนเบื้องล่างด้วยจังหวะที่หนักและเร็วขึ้น

                “ฮืออ  อ๊ะ อ๊ะ…” ดื้อไปก็เท่านั้นอย่างที่เซฮุนว่าแหละ  เมื่อเวลาผ่านไปบวกกับการปรนเปรอดีเยี่ยมทำให้ความรู้สึกกระเจิดกระเจิงเข้ามาแทนที่สติ  ลู่หานก็ทนไม่ได้อีกต่อไปมือเล็กปล่อยปากให้เป็นอิสระ เปลี่ยนตำแหน่งมาวางขยุ้มกลุ่มผมสีดำแทน  เสียงหวานถูกส่งออกมาอย่างไม่มีการกักกั้น  และยิ่งครางกระชั้นถี่ขึ้นตามความปรารถนาที่ใกล้ถึงฝั่งฝัน  สมองของลู่หานกำลังขาวโพลนมือเล็กที่กำอยู่บนผมอีกฝ่าย  ถูกเปลี่ยนมาเป็นผลักคนที่กำลังขยับโพรงปากร้อนๆครอบตามลำแกนกายอยู่ออกก่อนที่จะทนไม่ไหว

                “มะ อ๊ะ  ไม่  หวะ” อย่างเซฮุนมีเหรอจะทำตาม  กลับยิ่งเพิ่มจังหวะรูดรั้งขึ้นลงให้เร็วขึ้นอีก  ทั้งมือแกร่งก็มาช่วยขยับด้วย  แล้วสุดท้ายเป็นลู่หานเองที่ทนไม่ไหว  ธารอุ่นร้อนปล่อยสู่ปากอีกคนเต็มๆ  และมันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเซฮุนเลย  เขาก็แค่กลืนลงไป  แถมยังเลียเก็บทุกหยาดหยดซะเกลี้ยง

                ลู่หานหอบจนตัวโยน  ทั้งเหนื่อยและเพลียกับการปลดปล่อยที่เพิ่งผ่านไป  ยอมรับเลยไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปรนเปรอเขาได้ถึงใจขนาดนี้มาก่อน   เซฮุนเหมือนรู้จุดทุกอย่างว่าทำตรงไหนจังหวะแบบใดถึงจะรู้สึกดี  อาจเป็นเพราะว่าเป็นผู้ชายด้วยกันด้วยละมั้ง  คิดมาถึงตรงนี้ลู่หานก็รู้สึกละอายใจไม่น้อยที่ต้องจำตกเป็นเบี้ยล่างของผู้ชายด้วยกัน

                “อื้อออ” ยังไม่ทันหายใจได้ทั่วปอด  ปากบางก็ถูกประกบปิดอีกครั้ง  รสชาติเฝื่อนๆเป็นสิ่งที่ต่อมรับรสสัมผัสได้  เซฮุนแบ่งปันรสของเขาเองให้ลิ้มชิมมันด้วย  แม้จะไม่เต็มใจและอายแสนอายขนาดไหนแต่ในที่สุดเมื่อถูกลิ้นร้อนดันเอามันเข้ามาเรื่อยๆลู่หานก็จำต้องกลืนลงไป  เล่นบ้าอะไรเนี่ย

                “หวานดีมั้ยครับ”

                มันเป็นประโยคบอกเล่า  หวานห่าอะไรล่ะ 

                ลู่หานได้แต่ตอบในใจแถมยังไม่กล้ามองสีหน้ากวนๆของคนที่อยู่ด้านบนด้วย ใบหน้าหวานผินหน้าออกไปอีกทาง  จึงไม่รู้ตัวเลยว่าเซฮุนมองเขาด้วยสายตาแบบไหน

                พี่ลู่หานแดงไปทั้งตัว  อกบางกระเพื่อมขึ้นลงถี่ๆกับอาการหอบน้อยๆ มันน่ารักจนเขาอยากรีบทำให้แตกเป็นเสี่ยงๆ  แต่ก็คงยังอยากทะนุถนอมไว้  เซฮุนไม่ได้โปรดปรานการร่วมรักกับผู้ชายมากนัก  แต่ก็เคยมีบ้างส่วนใหญ่คนที่เข้าหาเขาก็พวกมีประสบการณ์แล้วทั้งนั้น  ไม่จำเป็นต้องสอนอะไรชักนำอะไรมาก  ลีลาพวกนั้นก็ถือว่าเด็ดถึงใจ  เขาไม่เคยกังวลเลยว่าจะทำให้คู่นอนเหล่านั้นพอใจได้ไหม  ก็แค่ทำไปตามสัญชาตญาณ  แต่ตอนนี้กับลู่หานที่ทำท่าทางเชี่ยวชาญตั้งแต่แรกแต่กลับเดียงสาเป็นที่สุด  กำลังทำให้เขาเป็นกังวล

                “เจ็บหน่อยนะครับ”

                เสียงทุ้มกระซิบเบาๆที่ข้างหูพร้อมกับความชื้นที่แลบเลียตรงติ่งหูเล็ก  ลู่หานขนลุกซู่ทั้งตัว  เรียวขาถูกยกขึ้นมาจนแทบชิดหน้าอก  เผยให้เห็นช่องทางเร้นลับที่กำลังลอยเด่นสูงขึ้นมา  เซฮุนชโลมนิ้วมือด้วยโลชั่นอีกครั้ง  แล้วกดวนๆนวดเบาๆบนจีบริ้วเหล่านั้นเพื่อสร้างความคุ้นเคยให้อีกฝ่าย

                “ฮึก  อือออ”

                ความเจ็บจี๊ดค่อยๆแทรกเข้ามาภายในร่างกาย  เสียงหวานไม่ทันได้เปล่งออกไปด้วยซ้ำก็ถูกคนที่กำลังรังแกปิดปากไว้อีก  เซฮุนใช้รสจูบปลอบประโลมร่างเล็กไว้โดยที่นิ้วก็ทำหน้าที่ของตัวเองไปเรื่อยๆ  รู้ว่าลู่หานเจ็บ  แต่พี่ช่วยอดทนหน่อยนะครับ

                นิ้วเรียวควานไปรอบๆเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง และจากสองเป็นสาม ส่วนมืออีกข้างที่ว่างก็ช่วยปลุกเร้าอารมณ์ตัวเองไปด้วย เมื่อรู้สึกว่าแรงบีบรัดเริ่มคลายตัวลง  นิ้วทั้งสามจึงถอนออก  ส่งผลให้เกิดเสียงครางฮือจากคนตัวเล็กขึ้นมาอีกรอบ

                ความคับแน่นยิ่งกว่าเดิมถูกสอดใส่เข้ามาอีกครั้ง  เพราะความเจ็บสติจึงถูกดึงกลับมาจนหมด  ลู่หานรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนที่ค่อยขยับเข้ามาเรื่อยๆ  จังหวะไม่รีบร้อนเหมือนต้องการรอให้เขาปรับตัวได้ก่อน  แต่ถึงกระนั้นก็ยังเจ็บอยู่ดี ทั้งเจ็บและทั้งอาย  ตอนนี้ตัวเขาเองก็ไม่ต่างจากโสเภณีคนนึง  ลู่หานแต่งงานเพราะเงินและตอนนี้ได้กลายเป็นโสเภณีอย่างสมบูรณ์แบบ  ดวงตาปรือปรอยหลับลง  ถึงจะรู้สึก  ได้ยินหมด  แต่ขอสักนิดขอแค่ปิดประสาทสัมผัสส่วนนึงได้ก็ยังดี

                  จังหวะการสอดใส่เริ่มต้นขึ้นเมื่อส่วนกลางของร่างกายเชื่อมต่อเป็นอันเดียวกัน  ทุกการเคลื่อนไหวของเซฮุนร่างเล็กๆก็ขยับโยกไปด้วย  มือเล็กจับผ้าปูเตียงไว้แน่น  ริมฝีปากนุ่มนิ่มถูกความคมของฟันกัดจนเลือดซิบ และหยาดน้ำใสๆที่ไหลหยดออกมาตามหางตาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้  กับคนที่อวดเก่งคนนี้เซฮุนควรจะรู้สึกว่าภาพนั้นมันน่ารักจนเขาอยากทำให้มันแตกเป็นเสี่ยงๆสิ  แต่ทำไมตอนนี้เขากลับรู้สึกเศร้า

                นิ้วโป้งถูกส่งไปเกลี่ยเช็ดคราบรอยน้ำตาออกจากดวงหน้าหวาน  พร้อมกับจังหวะการสอดใส่ที่หยุดลง  เซฮุนไม่อยากเห็นน้ำตาของอีกฝ่ายไปมากกว่านี้  แต่ถึงกระนั้นแล้วหยาดน้ำใสก็ยังไหลไม่หยุดอยู่ดีทั้งที่ดวงตายังปิดสนิท  ยิ่งเซฮุนเช็ดมันออกมากเท่าไหร่มันยิ่งไหลหนักขึ้นกว่าเดิม  จะเป็นไรไหมถ้าเซฮุนอยากจะร้องไห้ตาม

                “พี่ไม่อยากทำผมก็จะหยุด  แต่ขอร้องนะครับพี่อย่าร้องไห้อีกเลย”  

ขอโทษคร้าบบบบที่ทำให้ผิดหวัง   แต่มันยังไม่จบนะจุ๊บุ๊  อย่าลืมไปอ่านต่อเน้อ